Bio La Esterella

La Esterella werd opgemerkt door dirigent Jacques Kluger, maar van haar ouders mocht ze niet zingen in zijn orkest. In 1940 nam Ester regelmatig deel aan zangwedstrijden, en in de zaal Oud België te Antwerpen werd ze definitief ontdekt door haar latere echtgenoot en manager Charly Schleimovitz. Tijdens de Tweede Wereldoorlog trad La Esterella noodgedwongen op in Duitsland. Na de oorlog werd ze ook in Europa bekend en trok ze doorheen de Schouwburgen van vooral Britse badplaatsen.
Pas vanaf 1953, toen ze een platencontract kreeg bij Philips Records ging ze in het Nederlands zingen. Met "Oh Lieve Vrouwetoren" had ze meteen een hit en dat zou later haar grootste hit blijken te zijn. Toen haar echtgenoot in 1962 ziek werd, stopte ze onmiddellijk met zingen, de drie jaren ervoor toen hij al ziek was stond de zangcarrière al op een laag pitje.

Daarna ging Ester Lambrechts werken als secretaresse. In 1982, toen ze met pensioen was werd ze uitgenodigd in het Radio 2-programma "Vragen staat vrij". Ze zong een nummer en omdat er zo'n goede reacties op kwamen, begon ze gewoon aan een tweede carrière. Haar allerlaatste album kwam er nog in 1988. Optreden bleef ze doen, ook al was ze niet meer zo goed te been. Bij speciale gelegenheden was ze steeds nog actief als zangeres.
Op 11 april 2011 overleed La Esterella in een ziekenhuis in Antwerpen. Ze werd onder massale belangstelling ten grave gedragen.