Astrid Stockman: “Ik heb snel een inhaalbeweging gemaakt”
Klassieke muziek, niet iedereen is er echt fan van. Velen vinden het zelfs saai en de moeite niet om naar te luisteren. Maar daar denkt sopraan Astrid Stockman anders over.
“Ik snap vanwaar die vooroordelen komen hoor. Maar dat idee gaat niet op. Er worden in Vlaanderen echt heel zotte en experimentele dingen gedaan in de klassieke muziek. De drempel is in het verleden hoog geweest, maar de sector werkt eraan om die te verlagen. Zo werk ik bijvoorbeeld veel op scholen om dat eerste contact van kinderen met klassieke muziek zo soepel mogelijk te laten verlopen”, legt Astrid uit in Primo.
Als kind luisterde Astrid zelf niet naar klassieke muziek, maar wel de gewone popmuziek. Hij muzikale interesse speelde zich af rond de jukebox in het café van haar grootmoeder.
“Muziek uit de jaren zestig, zeventig en tachtig. Van Kinderen voor Kinderen en ABBA tot Will Tura. Ik absorbeerde alles wat op me afkwam. Klassieke muziek begon ik pas te volgen toen ik ervoor ging studeren.”
En dat was even wennen voor Astrid, want haar medestudenten hadden al meteen een voorsprong. “Mijn medestudenten hadden al heel het oeuvre van Beethoven gesavoureerd, terwijl ik bij wijze van spreken alleen maar ‘Ta ta ta taaaaa’ kende. Maar ik heb snel een inhaalbeweging gemaakt.”
