Bart De Pauw: “Mensen kijken nog altijd laatdunkend naar mij”

Toen Bart De Pauw met zijn voorstelling moest starten, was hij doodzenuwachtig. Ondertussen heeft hij er 22 gespeeld en is hij ook mee veranderd na die 22 voorstellingen.

“Dat is gebeurd tijdens het maakproces. En ervoor nog, bij verschillende therapeuten. Het feit dat ik terug mijn ambacht kon beginnen doen, heeft mij opnieuw een raison d'être gegeven. Ook: ik kwam terug buiten. Ik ben zeven jaar lang niet buiten gekomen, en plots stond ik in 22 zalen mensen in de ogen te kijken”, blikt hij terug in Het Laatste Nieuws.

Voor de voorstellingen was Bart bang om naar de bakker te gaan of naar de beenhouwer. Bang dat mensen hem zouden aanstaren, aanspreken over water in het verleden is gebeurd. Maar ook dat is veranderd.

“Ik kom mensen tegen die nu hun duim opsteken en zeggen dat ze mij steunen. Maar ook mensen die laatdunkend kijken. Soms zie ik ze zelfs in één oogopslag: de beide uitersten. Maar ik trek het mij niet meer aan. Het is wat het is. Iemand zei ooit tegen mij: je kan je verleden niet meer veranderen. Wat gebeurd is, is gebeurd. Je kan er alleen voor zorgen dat je er zoveel mogelijk leuke, toffe, positieve dingen bovenop stapelt. Zo is het.”