Celien Hermans: “Dat kan levensgevaarlijk zijn”

Celien Hermans kon niet altijd op evenveel begrip rekenen wanneer het ging om haar diabetes type 1. Vooral als kind op school stootte ze op moeilijkheden.

“Ik herinner me dat ik op school een koekje of druivensuiker vroeg als ik voelde dat mijn suiker zakte. Sommige leerkrachten zeiden dan: 'Wacht nog even.' Maar dat kan levensgevaarlijk zijn. Zo heb ik drie keer het bewustzijn verloren. Eén keer had ik nog maar 27 als glucosewaarde, terwijl dat tussen 90 en 120 hoort te zijn”, zegt ze in Dag Allemaal.

Maar ook thuis ging het een keertje helemaal fout. Gelukkig was mama Margriet Hermans in de buurt.

“Mama sloeg in paniek toen ik op handen en voeten de trap opkroop en mijn pyjamabroek over mijn hoofd probeerde te trekken. Ik was compleet van de wereld. Toen ik bijkwam, stonden er ambulanciers naast mijn bed.”