De Mike ontmaskerd in The Masked Singer
Vier juryleden hadden het juist en ook de kijkers waren overtuigd: Hugo Sigal was De Mike in 'The Masked Singer'. Voor Hugo zit het avontuur er al na één deelname op, maar genoten dat hij heeft, echt wel. Zijn avontuur had naar eigen zeggen zeker langer mogen duren.
De zanger-acteur kroop in de huid van de zilveren microfoon en beleefde een zot avontuur dat veel te vroeg eindigde. “Ik was teleurgesteld, ik geef dat grif toe”, zegt Hugo in Behind The Mask, dat nu te zien is op VTM GO. “Ik had nog zoveel mooie nummers in petto. Colleke zou trots zijn op wat ik gedaan heb en zeggen: schatje trek het u niet aan, we waren laatst op het songfestival en hier zijn we ook laatst (lacht).”
“Ondanks alles vond ik het een groot compliment dat ze mij direct herkend hadden”, gaat Hugo verder. Nochtans werd er tijdens de zangcoaching flink geoefend om het typische stemgeluid van Hugo te verdoezelen. “Ik heb mijn best gedaan om het niet te veel Hugo te laten klinken, maar het is niet gelukt. Ik heb naar het schijnt een vrij herkenbare stem. Nu moest ik een sound creëren die moeilijk was voor mij. Ik mocht niet Hugo zijn. Maar het is moeilijk om je stemkleur te veranderen en al zeker in een zangstem.”
De stoere, hakkende Mike lag mijlenver van Hugo af. “Dan komt de acteur boven die ik eigenlijk ook ben”, zegt Hugo daarover. “Als acteur kan je in dat figuurtje kruipen en daar iets van maken. Of ik wist wat hakken is? Bijlange niet. Vrouwen dragen hakken, maar ik kan dat niet. Dat is iets van de jeugd.” Het pak van De Mike bezorgde Hugo flink wat twijfels bij de eerste kennismaking. “Ik had iets totaal anders verwacht”, klinkt het in Behind The Mask. “Iets met pluimen, glitter en glamour. Dan zag ik zo’n zilver mannetje staan, dat was voor mij veel te grijs.” Een grote verrassing was de subtiele verwijzing naar zijn colleke. “De paarse lichtjes van De Mike waren een knipoog naar onze paarse kostuums op het songfestival in Luxemburg. Ergens is ze er dan toch een beetje bij. Dat was een ontroerend moment.”
De bromance tussen Hugo en De Mike was kort maar intens. “Ik heb het kunnen ervaren als iets heel moois en ik zou het terug doen”, blikt Hugo terug. “Maar dan met een ander kostuum. Of nee, want ze gaan me toch direct herkennen (lacht). Mijn habitat is de scène. Als ik op de scène kan staan en mensen gelukkig kan maken met mijn muziek en acteren, dan ben ik een gelukkige mens. Het was kort, maar het was mooi.”
