Die huis: bijzondere ontboezemingen van acteur/regisseur Filip Peeters

Deze week ontvangt Eric Goens acteur, regisseur en producent Filip Peeters in Die huis. Filip, vooral bekend van de serie Recht op recht (toen op TV1), heeft intussen een indrukwekkend portfolio bijeen geacteerd. 65 films, 55 televisiereeksen. Hij is een van de weinige Vlaamse acteurs die ook internationaal carrière heeft gemaakt. De helft van het jaar leeft hij uit zijn koffer op weg naar een of andere buitenlandse filmset. En ook hier in Zuid-Afrika is de volgende rol niet ver weg.



Blauw haar

In Die huis oefent Filip samen met Eric de dialogen van zijn volgende film, Spider in the web. Een rol aan de zijde van Ben Kingsley en Monica Belucci. Een rol met een stevig contract waarin opgelijst staat wat mag en wat niet. Zo mag er geen gewichtsverandering zijn bij de acteur, mag hij zich niet scheren en mag zijn haar niet veranderen.

Eric heeft net die contractclausules gehoord wanneer Filip uit het zwembad komt en zijn haar blauw kleurt van de chloor. De paniek slaat toe bij de gastheer: hoe zal de acteur hierop reageren?



Die paters, dat waren rotzakken

Filip Peeters volgde eerst een opleiding tot kok. En dat merk je. Een slaatje is niet zo maar een slaatje en voor het avondeten gaat de kok zelf zijn fijn stukje springbok selecteren bij de keurslager.

Tijdens het kokkerellen komt Eric te weten hoe het komt dat Filip zijn acteursopleiding aan de Studio Herman Teirlinck niet heeft kunnen afmaken. Hoe zat dat nu ook al weer met dat mes op school? En Filip vertelt het hilarische verhaal van de kip en de leeuw.

Maar wanneer Filip stilstaat bij de fotomuur huivert hij bij het zien van een foto uit zijn collegetijd. Die paters, dat waren rotzakken, ontvalt het hem. Even later onthult hij ook het waarom. Vol verachting vertelt hij voor het eerst de verhalen over het misbruik en de wantoestanden waarvan hij getuige was in zijn collegetijd.

Filip Peeters zat op internaat en daar beleefde hij een minder prettige ervaring, vertelt Filip maandag in Gazet Van Antwerpen.



Als je niet mondig genoeg was, hadden ze je vast hè, die mannen, vertelt Filip in de krant. En dan heeft hij het over de toenmalige leerkrachten en directeur, allemaal priesters. De bijnaam van de directeur was de Pleckpot. Ik werd dan gesommeerd op zijn bureau. Kom eens hier Filip, ik ga uw hemd in uw broek steken. Elke week herhaalde zich dat. Maar Filip Peeters was mondig genoeg en deed het zelf omdat hij de man te snel af wou zijn. Het was de bedoeling van de overleden man om de leerlingen te kunnen betasten. Tot op een bepaald moment. Ik was niet de braafste en de slimste en zat in mijn voorlaatste jaar. Het is dan zo ver gegaan, dat ze mijn examen op mijn rapport vervalst hebben. Ik 'mocht' de school verlaten omdat ik niet toehapte. Had ik wel toegehapt, dan had ik wel goede punten gehad en was ik gewoon doorgelaten.

Tegen de school lopen klachten voor misbruik. Die klachten zijn weliswaar verjaard maar nog niet vergeten. Filip Peeters beweert in Die Huis zelf niet misbruikt te zijn.

Maar gelukkig zijn er ook warme momenten in Die Huis. Wanneer Filip uit de kinderkamer komt, weerklinkt er pianomuziek in Die huis en herkent hij de krachtige stem van een van zijn beste jeugdvrienden. Stef Bos brengt aan de vleugel enkele van zijn nummers met aangepaste teksten. De sfeer zit er goed in en bij een glas Zuid-Afrikaanse wijn maken de jeugdvrienden ons deelgenoot van de straffe verhalen en blikken ze terug op hun jarenlange vriendschap.



Die huis: dinsdagavond 27 november om 20.40 uur op Eén.