woensdag 12 september 2018
Donderdag in Zelfde Deur 20 jaar Later
Martin Heylen op bezoek bij oude bekende.
In de tweede aflevering van Zelfde deur, 20 jaar later verrast Martin Heylen met nieuwsgierige blik weer enkele Vlamingen, twintig jaar nadat hij al bij hen langsging in Man bijt hond. Wat is er in al die jaren veranderd, of net hetzelfde gebleven? Martin keert terug naar Michelleke in Hoepertingen, die intussen is uitgegroeid tot een heuse Michelle. Daarnaast trekt hij naar De Pinte, Watou, en Sluizen in het verre Limburg. Hoe is het de bewoners daar vergaan?
Verrassing in trainingspak
Alice uit De Pinte is de dochter van een Hongaarse vluchteling. Zij schrok toen Martin Heylen twintig jaar geleden toevallig bij haar thuis opdook terwijl zij aan het poetsen was – in een niet zo flatterend trainingspak. Alsof de duivel ermee gemoeid is, belt Martin nu opnieuw aan op de wekelijkse poetsdag. Alice staat versteld. Maar daarna komt er een ontroerend verhaal over hoe je omgaat met verlies en vooral: over een eerbetoon door de gemeente aan haar vader, ex-vluchteling.
Twee kleine jongetjes uit Watou
In Watou werd Martin binnengelaten door twee kleine jongetjes. Hun ouders waren niet thuis, het was vakantie. Moeder was godsdienstlerares, vader had een behangwinkel. Twintig jaar later blijkt dat het noodlot lelijk huisgehouden heeft. De buren vertellen het hele verhaal en zelfs nog iets meer dan dat. En dan gaat Martin op zoek.
Michelleke
In Hoepertingen droomde een jonge moeder met twee dochters ervan om een weeshuis te openen. Maar zoals Willem Elsschot al wist, staan er tussen droom en daad veel obstakels en bezwaren. De meeste aandacht toen ging naar een van de twee kleine meisjes, Michelle. Ze noemde zichzelf vertederend “Michelleke”. Wat groeit er uit een meisje dat vroeger al iedereen voor zich innam en het bijzonder goed kon uitleggen? En kun je bij een kindje al min of meer voorspellen wat het later zal worden?
Geen druppel alcohol
Een bijna gepensioneerd stel ontving Martin allerhartelijkst in hun oude hoeve in een uithoek van Limburg, Sluizen. De man wou geen druppel alcohol meer drinken omdat een dronken autobestuurder hun zoon had doodgereden. Hij had dat gezworen bij het graf. Martin stelt vast dat de hoeve nu leeg staat. Maar de buren hebben een spoor.
Zelfde deur, 20 jaar later: 13 september om 20.40 uur op Eén.
Verrassing in trainingspak
Alice uit De Pinte is de dochter van een Hongaarse vluchteling. Zij schrok toen Martin Heylen twintig jaar geleden toevallig bij haar thuis opdook terwijl zij aan het poetsen was – in een niet zo flatterend trainingspak. Alsof de duivel ermee gemoeid is, belt Martin nu opnieuw aan op de wekelijkse poetsdag. Alice staat versteld. Maar daarna komt er een ontroerend verhaal over hoe je omgaat met verlies en vooral: over een eerbetoon door de gemeente aan haar vader, ex-vluchteling.
Twee kleine jongetjes uit Watou
In Watou werd Martin binnengelaten door twee kleine jongetjes. Hun ouders waren niet thuis, het was vakantie. Moeder was godsdienstlerares, vader had een behangwinkel. Twintig jaar later blijkt dat het noodlot lelijk huisgehouden heeft. De buren vertellen het hele verhaal en zelfs nog iets meer dan dat. En dan gaat Martin op zoek.
Michelleke
In Hoepertingen droomde een jonge moeder met twee dochters ervan om een weeshuis te openen. Maar zoals Willem Elsschot al wist, staan er tussen droom en daad veel obstakels en bezwaren. De meeste aandacht toen ging naar een van de twee kleine meisjes, Michelle. Ze noemde zichzelf vertederend “Michelleke”. Wat groeit er uit een meisje dat vroeger al iedereen voor zich innam en het bijzonder goed kon uitleggen? En kun je bij een kindje al min of meer voorspellen wat het later zal worden?
Geen druppel alcohol
Een bijna gepensioneerd stel ontving Martin allerhartelijkst in hun oude hoeve in een uithoek van Limburg, Sluizen. De man wou geen druppel alcohol meer drinken omdat een dronken autobestuurder hun zoon had doodgereden. Hij had dat gezworen bij het graf. Martin stelt vast dat de hoeve nu leeg staat. Maar de buren hebben een spoor.
Zelfde deur, 20 jaar later: 13 september om 20.40 uur op Eén.
