Hannelore Bedert doet emotionele oproep

Het is bijna 2 maanden geleden dat het levenv an Hannelore Bedert een hel werd. Op 17 februari overleed haar man Stijn aan de gevolgen van een hartfalen. Al die tijd bleef het stil op de sociale media van de zangeres maar zondag doorbrak zij die stilte. De zangeres deed een emotionele oproep en hoopt dat heel wat mensen een gevolg geven aan haar oproep. Bedert laat op Facebook weten dat zij honderen mails en berichten kreeg. Die allemaal afzonderlijk beantwoorden is geen optie. En dus opteert zij voor één bericht op Facebook om te melden hoe het met haar gaat. Het gaat. Meer kan ik niet zeggen. Dag per dag. Maar meestal is het uur per uur. Keihard is het. En allesoverheersend. En het is amper uit te leggen aan mensen die het niet hebben meegemaakt. Je trekt je op aan kleine dingen, maar diezelfde dingen halen je soms volledig onderuit. Je probeert jezelf en je gezin recht te houden en dat gaat met vallen en opstaan. Je mist je klankbord, de persoon die je helemaal kende, met alle goeie en slechte kanten.



Bedert krijgt veel steun van vrienden en familie maar stelt meteen ook vast dat verschillende vrienden zich nog niet hebben laten horen. Je ziet mensen aan de deur die je niet had verwacht. Anderen die je wél had verwacht, die krijg je niet te zien. En ook dat is oké. Want omgaan met verdriet, met de erg rauwe kant van rouwen, niet iedereen kan dat, gaat Bedert verder. Dat er een onvoorwaardelijke liefde en vriendschap is waarvan je het bestaan kénde, maar waarvan je nu pas de volledige omvang ziet. Dat alles vult mijn dagen nu. En dat is veel. Te veel soms. En ik zal wel eens terug muziek maken, al zit ik nu vaak aan de piano en weet ik amper waar ik mijn handen plaatsen moet.



Maar de échte reden van haar schrijven is een mooie oproep naar de mensen toe. Haar vriend Stijn overleed totaal onverwacht aan hartfalen. Van de 1 op de andere dag was hij weg. Ik troost me soms - hoe klein de troost ook is - met het besef dat ik nog alles heb kunnen doen in een poging hem te redden. Het mocht niet baten, maar ik heb het wel kunnen proberen. Omdat ik wist hoe het moest. Veel vrienden en familie om ons heen hebben ondertussen een reanimatiecursus gevolgd na wat hier gebeurde. Te weinig mensen weten hoe ze moeten reageren in zo'n situatie, weet Bedert.

In de media deze week sprak men over 80% van de bevolking die NIET zou reageren wanneer iemand tegen de vlakte gaat. 80% procent… Uit onwetendheid, uit schrik iets verkeerd te doen, uit onkunde, ... terwijl elke seconde telt op zo’n moment. Heel veel mensen weten zelfs niet waarvoor een AED-toestel dient hoewel het op zoveel openbare plekken hangt. In Nederland is er een uitgebreid netwerk en ziet men het belang in van reanimatiecursussen. Daar hebben ze godverdikke een burgerreanimatienetwerk. Waarom nemen we daar geen voorbeeld aan? Zoveel mensen daar kunnen én durven reanimeren, omdat ze wéten hoe het moet.



De zangeres doet dan ook een warme oproep: Volg een reanimatiecursus bij bv het Rode Kruis of bij Child Care Academy. Enkele uurtjes van je leven, maar je redt er ooit misschien iemand anders z'n leven mee. En installeer de app van het Rode Kruis, ook die helpt je doorheen een reanimatie (al zorgt de cursus – geloof me vrij – toch nog voor dat extra beetje zelfvertrouwen). En natuurlijk helpt reanimeren niet altijd, elke situatie is anders, maar wanneer reanimatie wél aan de orde is, dan weet je tenminste hoe je kan reageren. Want ineens is het moment daar en je vergeeft het jezelf nooit als je niet weet hoe te handelen. Ach, soit, ik ben tegen een veelvoud aan regeltjes en wetten, maar dit zou simpelweg gewoon fucking verplicht moeten zijn. Voilà, besluit de zangeres.