Hannelore Simoens: “Zonder die opdracht was het niet gelukt”

Toen Hannelore Simoens nog op de Universiteit zat, wist ze een stage te scoren bij de VRT. In die tijd deed VRT nog geen stages, maar Hannelore regelde het simpelweg op café.

“Ik zat op café toen op een avond de ploeg van ‘Terzake’ binnenviel. Daar zag ik mijn kans en trok ik mijn stoute schoenen aan. Ik ben op hen afgestapt — ze waren al wat dronken — en heb gezegd: 'Ik wil stage doen bij jullie'. Was goed, zeiden ze, ik mocht m'n nummer geven, ze zouden me de volgende dag wel bellen maar dat deden ze natuurlijk niet. Waarop ik hun nummers heb gezocht en zelf ben beginnen bellen. 'Weet ge nog? Donderdag op café? Dat was ik. Het is voor die stage.' Eigenlijk waren er bij de VRT op dat moment helemaal geen stages, maar omdat ik zo assertief was en aandrong, ben ik mogen beginnen”, lacht Hannelore in Het Laatste Nieuws.

Na haar stage heeft het nog zo’n 5 jaar geduurd voordat ze journalist werd. Ze heeft eerst nog politiek in Londen gestudeerd, heeft daarna gedoctoreerd en heeft nog enkele jaren les gegaan aan de VUB. Maar dat was niet wat ze wou in het leven.

“Tot er dan de aanslagen waren, ik in Brussel al die BBC- en CNN-reporters zag neerstrijken en dacht: 'Verdomme, ik wil dat ook'. Het toeval wou dat er op dat moment een vacature was bij QMusic, en dat ik mocht beginnen. Een jaar of twee later ben ik overgestapt naar VTM, waar alweer de volgende toevalligheid ervoor zorgde dat ik terechtkwam in de Wetstraat. Zonder die opdracht was ik misschien nooit politiek journalist geworden.”