Herman Brusselmans: “De drive is wat weg om te schrijven”

Met een baby op komst en dus ook een nakend vaderschap zal het leven van schrijver Herman Brusselmans binnenkort volledig op zijn kop staan. Hij ziet zich voorlopig vooral een toekomst als pamper verversende vader voor zich en niet meteen als schrijver.

“Ik heb veertig jaar aan een stuk twee boeken per jaar afgeleverd: die drive is wel wat weg. Waarmee ik overigens niet gezegd wil hebben dat het pensioen wenkt. Ik heb mijn pensioenspapieren al gekregen: 970 euro per maand, wat me rijkelijk onvoldoende lijkt om comfortabel van te leven.”

Herman lijkt nu op het hoogtepunt van zijn geluk te zijn, maar er zijn ook tijden geweest dat het helemaal anders was.

“In de jaren dat ik pillen slikte en tegen de sterren op zoop, omdat ik met angstneuroses en psychoses kampte voelde ik me constant moe, mottig en slecht in mijn vel. Ik kan wel zeggen dat ik toen heel diep heb gezeten”, geeft Brusselmans toe aan Humo.

Beter laat dan nooit, ontdekte Herman wat de vermoedelijke oorzaak was van alle ellende. “Een continue loodvergiftiging door de vulling in mijn tanden. In mijn jeugd werden gaatjes geplombeerd. Maar begin 2000 had ik een tandarts die zei: ‘We gaan dat vervangen, dat lood deugt niet’. Sindsdien voel ik me zowel lichamelijk als fysiek veel beter.”