Jani Kazaltzis steunt Oekraïense holebi-activiste Vitalina

Vitalina Koval komt in Oekraïne op voor de rechten van holebi’s en transgenders. Dat is niet zonder gevaar: in maart werd ze aangevallen door extremisten tijdens een vreedzame protestactie. Deze maand zullen honderdduizenden mensen uit alle hoeken van de wereld brieven schrijven naar de minister van Binnenlandse Zaken met de vraag Vitalina te beschermen en het geweld tegen haar te vervolgen. Stylist Jani Kazaltzis is één van die overtuigde briefschrijvers.

Briefschrijfacties zitten in het DNA van Amnesty International. Doorheen heel het jaar schrijven Amnesty-supporters voor mensen in nood. In december schakelen ze een versnelling hoger tijdens de jaarlijkse Schrijfmarathon. Wereldwijd worden er dan massaal veel brieven en kaartjes verstuurd om te protesteren tegen enkele frappante mensenrechtenschendingen. Dat kan handgeschreven zijn of digitaal op de computer of smartphone.

Dit jaar richt Amnesty International de schijnwerpers tijdens de Schrijfmarathon op enkele felle vrouwelijke mensenrechtenverdedigers. Maar net omdat ze opkomen voor de rechten van anderen zijn ze zelf ook het slachtoffer van onrecht. Meer dan ooit zelfs krijgen ze vandaag te maken met intimidatie, misbruik en geweld, worden ze aangevallen, gevangen genomen, gefolterd en zelfs vermoord.

Eén van de schrijfacties tijdens de Schrijfmarathon zoomt in op het verhaal van Vitalina Koval. Ze verdedigt vastberaden de rechten van holebi’s en transgenders in haar thuisland Oekraïne maar komt daardoor onder vuur te liggen. Tijdens een vreedzame demonstratie afgelopen maart werd ze overgoten met rode verf door een extremistische groep en dat veroorzaakte chemische brandwonden aan haar ogen. Haar aanvallers werden kort opgepakt maar na enkele uren waren ze alweer op vrije voeten. Intimidatie en geweld door extreemrechtse groepen zijn een groot probleem in Oekraïne.

Stylist Jani Kazaltzis sprak met Vitalina over haar dappere strijd: “Ik was meteen onder de indruk toen ik Vitalina ontmoette. Het vergt veel moed en doorzettingsvermogen om in een land als Oekraïne je nek uit te steken voor holebi-rechten. Het minste wat wij hier kunnen doen is haar strijd ondersteunen. Een brief schrijven naar Oekraïne is geen grote moeite en bovendien kan het wel degelijk grote impact hebben.”