Johan Verminnen: “Eenzaamheid is niet ‘alleen zijn’”
Johan Verminnen is altijd een rustig man geweest, die een teruggetrokken leven leidt. Hij woont ook helemaal alleen en dat vindt hij niet altijd even makkelijk. Al is hij er ondertussen ook gewend aan geraakt.
“Eenzaamheid is niet ‘alleen zijn’. Eenzaamheid is iets wat groeit in je hoofd, wat je niet kan tegenhouden en wat je moet aanvaarden. Het geeft je wel een heel andere kijk op veel dingen”, zegt hij in Dag Allemaal.
Johan heeft altijd een drang gevoeld om zelfstandig te zijn en dat is zo gegroeid toen hij op zijn 18de het ouderlijke huis verliet.
“Mijn moeder zei: 'Je kan nog altijd soep komen eten.' En dat heb ik af en toe gedaan. Als ik in Brussel speelde, belde ze: 'Je hebt de sleutel, je kan komen slapen.' Dat deed ik soms, zeker toen mijn vader gestorven was. Midden in de nacht kwam ik stil binnen en dan riep ze vanuit haar slaapkamer: 'Heb je geen honger?' Dat zijn zulke mooie herinneringen...'”
