Karl Meesters: “Welk perspectief had ik nog”

Had Karl Meesters geen medische aandoening gehad waarbij hij zijn zicht verloor, dan zou hij architectuur gaan studeren. Maar uiteindelijk heeft hij dat niet gedaan, omwille van zijn aandoening.

“Maar met de nodige aanpassingen - documenten vergroten en zo - heb ik mijn diploma toch gehaald aan de Solvay Business School. Alleen kwam toen de vraag: wat nu? Ik wilde eigenlijk in de evenementensector verdergaan, maar dat was moeilijk als slechtziende. Welk perspectief had ik nog op de arbeidsmarkt”, klinkt het bij Karl in Humo.

Karl ging net zoals veel mensen langs op een jobbeurs en daar ging hij praten met verschillende hr-medewerkers van verschillende bedrijven.

“Eén van hen vroeg me: 'Karl, wat kún je?' Ik viel volledig stil: 'Ik weet het niet, ik weet niet wat ik nog kan.' Ik heb dat gesprek afgebroken en ben naar huis gegaan, compleet ontredderd. Vanaf mijn 11de wist ik me al te redden, maar nu, op mijn 26ste, op het punt dat mijn professionele leven écht ging beginnen, had ik geen idee meer waar ik heen moest.”