Kim Kay: “Ik verdien nog amper geld aan dat liedje”
In de jaren 90 scoorde Kim Kay leuke hitjes met nummers als ‘Lilali’. Op het moment dat dat nummer een internationale hit werd, had Kim helemaal geen zelfvertrouwen. Ze had net een eetstoornis overwonnen, maar de gevolgen zinderden nog na.
“Ik vond mezelf niets waard. Niet mooi genoeg om op een podium te staan en ik twijfelde aan mijn kunnen als zangeres. Continu spookte door mijn hoofd: dit is toeval, dit gaat niet lang duren. Zonder veel nadenken tekende ik een contract dat heel nadelig was. 'Lilali' heeft succes gehad in Nederland, Frankrijk, Japan, Turkije, Marokko en Egypte, maar van die inkomsten heb ik nóóit iets gezien. We hebben dat nummer daar niet uitgebracht, da's via de toeristen een hit geworden, zei de platenfirma. Ik was daar veel te naïef in. Ook vandaag verdien ik nog amper geld aan dat liedje”, zucht de zangeres in Het Laatste Nieuws.
Er werd in die tijd weinig aandacht geschonken aan mentale gezondheid van een artiest en Kim moest zelf de knoop doorhakken dat het genoeg was geweest. Ze durfde de stap te zetten omdat ze verliefd was geworden op een Australiër.
“Ik wilde graag met hem meegaan, voor een paar weken, maar m'n management stond op de rem. Ik had net opgetreden in 'Dimanche Matin', een Franse talkshow met een publiek van 11 miljoen kijkers, en dat was in de smaak gevallen. Die jongen heeft zich toen kwaad gemaakt: 'Kim heeft recht op twee weken vakantie.' Toen ik uiteindelijk mocht vertrekken, ben ik daar gecrasht. Ik wilde niet meer terugkeren naar België, maar m'n platenfirma zette me onder druk. We lopen miljoenen mis als je weg blijft en jij of je ouders zullen die moeten vergoeden, klonk het. Dat was de rotste periode uit m'n leven. Niet lang daarna heb ik het zingen afgebouwd en heb ik me op acteren gestort, onder meer in 'Verschoten en zoon'. Tot ik door baarmoederhalskan-ker in 2005 m'n werkzaamheden stop moest zetten.
