Lieve Blancquaert: “Het was er te klein voor mij”

Lieve Blancquaert beoefent na al die jaren haar job als fotografe nog altijd met hart en ziel. Maar in haar job is ze ook heel perfectionistisch. Ook al weet ze heel goed dat perfectionisten vaak zelden echt gelukkig zijn.

“Maar ik ben soms wel gewoon content. Wanneer ben ik perfect gelukkig? Als ik voel dat mijn leven zinvol is. Als ik op een berg sta en zie welke kracht die uitstraalt. Als ik perfecte harmonie ervaar in mijn gezin, als alles mooi op zijn plek valt en iedereen in balans is. Het overvalt me wel, dat gevoel, in het dagelijkse leven. In mijn werk echter zelden”, zegt ze in Primo.

Lieve moet ook toegeven dat ze soms veel van zichzelf eist, maar ook van haar omgeving. Dat komt allemaal door haar jeugdjaren.

“Ik ben het jongste kind van vier, opgegroeid in Wetteren, en heb voor mezelf de lat altijd heel hoog gelegd. Ik wist ook al op heel jonge leeftijd dat ik weg moest uit Wetteren. Die gemeente was voor mij te klein, te eng, te weinig... Ik wou de wereld verkennen!”