Maarten Vangramberen: “Toen had ik wel verantwoordelijkheid”

Eenmaal je studeert aan de Hogeschool of Universiteit heb je niet alleen in juli en augustus vakantie, maar ook een groot stuk van september. Tenminste, als je geen herexamens hebt natuurlijk.

Maarten Vangramberen was een fantastische student en kon elk jaar drie maanden volop genieten. Hij trok er elke keer op uit en verkende de wereld samen met vrienden en familie.

“Tijdens de sportkampen die ik gaf, was ik wel verantwoordelijk voor de kinderen aan wie ik lesgaf, maar verder was het vooral lol hebben met de andere sportmonitoren. Tussendoor pikten we in die zomers ook al eens een festival mee, en het was vooral altijd uitkijken naar de trip die ik met de vrienden maakte. Zo ben ik eens met een vriend naar Barcelona gefietst”, blikt hij terug in Primo.

Naar Barcelona fietsen, het zou niet voor iedereen zijn weggelegd. Maar Maarten vond het vooral een fantastische en unieke ervaring.

“Gewoon vertrekken en zien waar het schip strandt. We hadden een boek bij waarin de adressen van campings stonden, en we zagen wel waar we uitkwamen. Gewoon niet weten wat de dag brengt, ik vond dat een gewéldig gevoel. Ervoor zorgen dat je in de juiste richting rijdt en af en toe stoppen om ergens een meloen te eten. Pure vrijheid! Dat gevoel heb ik nadien nooit meer ervaren.”