Michel Wuyts moest zien te overleven: “Dat was een echt overlevingskamp”

Voor veel jongens, en ook meisjes is de job van Michel Wuyts als sportjournalist de ultieme droomjob. Elke wedstrijd op de voet mogen volgen en voorzien van commentaar, klinkt goed, niet? Maar het was niet altijd zo mooi zoals het wordt voorgesteld. De Ronde volgen was altijd een zware opdracht.

“Elke keer als ik naar de Tour vertrok, was ik wat bang dat het me niet zou lukken. ‘Ga ik het wel volhouden tot de slotweek?’ vroeg ik me telkens af. De Ronde volgen is hemel en hel. Vaak moesten we commentaar geven van start tot finish, da’s’n overlevingskamp. De eerste twee nachten deed ik geen oog dicht, waarna ik het ritme te pakken kreeg en elke dag sterker werd”, vertelt hij aan Dag Allemaal.

Maar Michel maakt er ook veel mooie herinneringen. “Met vier in de auto, José De Cauwer en ik als oudere grumpies achteraan en twee collega’s van de radio vooraan. De verhalen onderweg. ’s Avonds je valies deponeren op de kamer en dan naar de bar en het restaurant, want de drang naar decompressie is groot. En meteen na zo’n uitputtingsslag vertrok ik dan met mijn gezin op vakantie naar Toscane.”