Natalia: “We konden dat nog niet inschatten”

Niet alleen Astrid Coppens en Natalia moesten in hun programma ondervinden hoe het is om met een minimumloon te moeten rondkomen, ook hun kinderen moesten mee in het verhaal. Zij moesten met speelgoed van de kringwinkel spelen en ook dure plopworst stond niet meer op het menu.

“Maar zolang de kinderen kunnen spelen, zijn ze content. Dat hoeft niet met duur of nieuw speelgoed te zijn. Thuis probeer ik dat ook mee te geven: is er iets kapot? Dan gaan we dat eerst proberen te maken”, zegt Natalia in Het Nieuwsblad.

Het was voor beide dames soms moeilijk in te schatten hoeveel ze nog zouden kunnen eten en hoe lang ze nog met het eten zouden kunnen doen. Natalia at soms een boterham minder om zeker te zijn dat ze nog voldoende zouden hebben voor de rest van de week.

“Ik kon nog niet inschatten hoelang we met ons eten zouden doen en wilde niet meteen een nieuw brood kopen. We hebben toen echt de sneden geteld.”

Astrid staat er van verwonderd hoe snel je jezelf dingen gaat ontzeggen in die situatie. “Zelfs al is het misschien niet nodig, je doet het preventief omdat je bang bent dat je kinderen iets tekort gaan komen.”