Nieuw album Milo Meskens
Iedereen heeft een breekpunt, Milo Meskens heeft vorig jaar het zijne bereikt. Met zijn nieuwe plaat kruipt hij onder je huid met twaalf persoonlijke nummers. Over loslaten en opnieuw leren denken aan een toekomst. Want er gloort licht aan het einde van de tunnel. ‘All The Things I Couldn't Tell My Therapist’ vertelt het verhaal over een hobbelig parcours van mentaal herstel. Meskens bracht zijn derde plaat daarom symbolisch uit op 10 oktober, World Mental Health Day. Een huzarenstukje met de puntjes meer dan ooit op de i.
“Eind 2022 zijn er op korte termijn een paar dingen gebeurd die een zware impact hadden op mijn mentaal welzijn. Iedereen heeft een breekpunt, ik heb dan het mijne bereikt.” Op ‘All The Things I Couldn't Tell My Therapist’ richt Milo Meskens zich wel degelijk tot z’n therapeut. Onder woorden brengen wat er allemaal in zijn hoofd spookte, was lastig: “Ik had ontzettend veel geluk, want ik kreeg professionele hulp”, zegt Meskens. “Eigenlijk wilde ik dat het verhaal daar stopte. Dat ik me kon openstellen. Maar dat bleek niet zo makkelijk.” En dus greep hij naar wat hij het beste kent: muziek. Songs enkel en alleen voor zijn psycholoog. “In mijn studio tussen al m’n instrumenten kon ik die emoties wel ervaren”, gaat de singer-songwriter verder. “Ik vertaalde wat ik voelde naar songs. In muziek kan ik meer kwijt, het heeft meer lagen. Ik kan er gewoon meer mee vertellen. Daarmee ging ik dan naar m’n psycholoog. Om te laten horen wat ik voelde.”
Meskens begon onbewust aan een plaat. Een dagboek van muziek. Eén dat start op een donkere pagina, maar met mondjesmaat groeit tot iets positiefs. “Het vertelt mijn traject”, gaat hij verder. “De songs evolueren: naarmate het album vordert, begint er hoop door te schijnen. Naar het einde toe durf ik opnieuw te denken aan een toekomst. Daarom wil ik de plaat delen met meer dan alleen mijn psycholoog. Het album begint op het slechtste punt in m’n leven, maar eindigt op het mooiste. En daar sta ik nu.”
Een rit van laag naar hoog. Van de single ‘If I Don’t Want To Live, Do I Die?’ naar de single ‘When She’s Around’. En alle emoties die daartussen vallen. ‘All The Things I Couldn't Tell My Therapist’ volgt Meskens’ gemoedstoestand tijdens een periode van herstel. Meskens schrijft wat hij voelt en zegt wat hij denkt. Dat klinkt soms stevig, dan weer breekbaar. Vrolijk, iets later plots woedend. Confronterend en soms gitzwart, maar altijd eerlijk: “I’ve been living with a stranger in my head. I’m becoming a stranger to my own bed.” (Stranger) Het resultaat is een veelzijdige plaat die een duidelijk verhaal vertelt, maar qua sound alle kanten uitgaat. En laat Meskens net de muzikant zijn om daar geluid op te plakken. Hij schakelt moeiteloos van zachtjes tokkelen (Stranger, When She’s Around) naar stevige gitaarriffs en vingervlug solowerk (Friends, If I Don’t Want To Live, Do I Die?).
Misschien nog indrukwekkender: hij deed het - op wat hulp van een paar dichte vrienden na - helemaal alleen. Producen, mixen, instrumenten opnemen en inspelen,... allemaal in de studio boven z’n garage. Laagje per laagje puzzelt Meskens aan elke song. Samples en sferische geluiden tillen het album naar een detailrijke, volle sound. Elke luisterbeurt ontdek je iets nieuws.“
Meskens brengt zijn derde plaat uit op 10 oktober, niet toevallig World Mental Health Day. Want praten helpt, ook voor wie niet meteen de juiste woorden vindt. Het resultaat is een stevige popplaat met invloeden van Nirvana over John Mayer tot The 1975. Ooit was Meskens een popzanger, vandaag de dag doet hij niet meer aan hokjes. ‘All The Things I Couldn't Tell My Therapist’ gaat van cynisch naar hoopvol. Van de mental low naar de mental high. Een blik in de ziel van Milo Meskens: “This is the year I almost died this is the year that I’m surviving” (This Is The Year).
