zaterdag 18 oktober 2014
Nieuw op Canvas: om te lachen - Helden van de Lach
Een reeks portretten van Vlaamse humoristen.
Comedy in Vlaanderen is volwassen geworden. Sommige comedians zijn haast even populair als pop- en sportsterren. De tijd is dus rijp voor een reeks volwaardige biografische documentaires over deze topartiesten. Helden van de lach portretteert een aantal van de meest representatieve en invloedrijke Vlaamse humoristen van de laatste 50 jaar: Gaston Berghmans en Leo Martin, Jacques Vermeire, Geert Hoste, Nigel Williams, Alex Agnew en Wim Helsen. Vanaf woensdag 22 oktober om 20.40 u. op Canvas.
Vlaanderen houdt van comedy, in alle mogelijke verschijningsvormen. Stand-up comedians, cabaretiers en komieken hebben in het voorbije decennium stormenderhand de culturele centra veroverd, sommigen zelfs festivals en het Sportpaleis. Ze hebben ook hun weg gevonden naar de televisie, niet alleen met de uitzending van theatershows maar ook naar spelprogramma’s en nieuwe formats. Vlaanderen lacht graag, en veel.
Maar wie zijn de mensen die ons collectief aan het lachen brengen? Hoe zijn ze destijds begonnen? Met wie hebben ze samengewerkt? Naar wie kijken ze op? Waar halen ze hun inspiratie en hoe gebruiken ze dat materiaal in hun werk?
In Helden van de lach maken we nader kennis met vijf individuele humoristen en één duo, die samen zowat alle stijlen in het genre bestrijken:
Geert Hoste is in Vlaanderen de pionier van de stand-upcomedy en de koning van de eindejaarsconference.
Alex Agnew, het grootste en grappigste bakkes van Vlaanderen, is zo populair dat hij moeiteloos vijf keer het Sportpaleis vulde.
Jacques Vermeire, volkskomiek par excellence, toerde al door Vlaanderen toen de meeste stand-upcomedians van de huidige generatie nog niet geboren waren.
Gaston Berghmans en Leo Martin zijn de oervaders van de Vlaamse humor. Ze begonnen in de jaren ’40 als revueartiesten en hun werk is ook nu nog altijd te zien op tv.
Nigel Williams, working class hero (and proud to be so), is een luis in de pels van kerk, politiek en kapitaal.
Wim Helsen leunt met zijn doorwrochte monologen eerder aan bij het Nederlandse cabaret maar vormt net zo goed een verrijking van de Vlaamse stand-up scene.
Aan de hand van uitgebreide interviews met de humoristen in kwestie en getuigenissen van familie, vrienden, collega’s en kenners krijgen we een genuanceerd beeld van de artiesten, hun manier van werken en de context waarbinnen hun humor gedijt, maar ook van de mens achter de komiek. Hun verhaal wordt geïllustreerd met uitgebreid archiefmateriaal.
Als één cultuurvorm de volksgezondheid ten goede komt, dan is het wel de humor. Deze reeks is een eerbetoon aan de mensen die het hart van de mensen verlichten en hen verblijden, aan de helden van de lach.
Vlaanderen houdt van comedy, in alle mogelijke verschijningsvormen. Stand-up comedians, cabaretiers en komieken hebben in het voorbije decennium stormenderhand de culturele centra veroverd, sommigen zelfs festivals en het Sportpaleis. Ze hebben ook hun weg gevonden naar de televisie, niet alleen met de uitzending van theatershows maar ook naar spelprogramma’s en nieuwe formats. Vlaanderen lacht graag, en veel.
Maar wie zijn de mensen die ons collectief aan het lachen brengen? Hoe zijn ze destijds begonnen? Met wie hebben ze samengewerkt? Naar wie kijken ze op? Waar halen ze hun inspiratie en hoe gebruiken ze dat materiaal in hun werk?
In Helden van de lach maken we nader kennis met vijf individuele humoristen en één duo, die samen zowat alle stijlen in het genre bestrijken:
Geert Hoste is in Vlaanderen de pionier van de stand-upcomedy en de koning van de eindejaarsconference.
Alex Agnew, het grootste en grappigste bakkes van Vlaanderen, is zo populair dat hij moeiteloos vijf keer het Sportpaleis vulde.
Jacques Vermeire, volkskomiek par excellence, toerde al door Vlaanderen toen de meeste stand-upcomedians van de huidige generatie nog niet geboren waren.
Gaston Berghmans en Leo Martin zijn de oervaders van de Vlaamse humor. Ze begonnen in de jaren ’40 als revueartiesten en hun werk is ook nu nog altijd te zien op tv.
Nigel Williams, working class hero (and proud to be so), is een luis in de pels van kerk, politiek en kapitaal.
Wim Helsen leunt met zijn doorwrochte monologen eerder aan bij het Nederlandse cabaret maar vormt net zo goed een verrijking van de Vlaamse stand-up scene.
Aan de hand van uitgebreide interviews met de humoristen in kwestie en getuigenissen van familie, vrienden, collega’s en kenners krijgen we een genuanceerd beeld van de artiesten, hun manier van werken en de context waarbinnen hun humor gedijt, maar ook van de mens achter de komiek. Hun verhaal wordt geïllustreerd met uitgebreid archiefmateriaal.
Als één cultuurvorm de volksgezondheid ten goede komt, dan is het wel de humor. Deze reeks is een eerbetoon aan de mensen die het hart van de mensen verlichten en hen verblijden, aan de helden van de lach.
