Nieuwe cd voor Safi & Spreej

Berust de samenwerking tussen Safi & Spreej louter op toeval of schuilt er een lotsverbondenheid in de collab tussen de Gentse Spreej en de Mechelse Safi? Toen beide heren drie jaar geleden ‘Ter Plaatse, Rust’ releasten en met ‘Herinner Mij’ bewezen dat Vlaamse hiphop niet langer het kleine, verwaarloosde broertje was van de Nederlandse, kon je nog spreken van een lucky, maar trefzeker shot. Met 15.000 YouTube-hits per dag was er duidelijk iets gaande.

Met het vervolg, ‘Fase 2’, bleken ze niet van plan om zomaar stilletjes aan de einder te verdwijnen. ‘Ons echt debuut’, lieten ze optekenen. ‘Fase 2’ – uitgebracht op het gerenommeerde Nederlandse Top Notch-label waar ook De Jeugd Van Tegenwoordig, The Opposites, Tourist Lemc gehuisvest zijn – vergrootte niet enkel hun schare volgelingen, maar schudde de Belgische media helemaal wakker: Safi & Spreej were here to stay. 2013 werd hun jaar: het releaseconcert in de AB was een bom, het concert op Pukkelpop een zegetocht.

Met hun derde, ‘Trots’, eisen beide heren voorgoed een plaats op in de annalen van de Nederlandstalige hiphop. De titel liegt er niet om. Mocht hun carrière een raket zijn, dan is ‘Trots’ de derde trap, die hen mooi op kruissnelheid brengt. Op naar de sterren, hoog aan het firmament, waar ze net als hun collega’s bij Top Notch de luisteraar kunnen bestuiven met fijn en waardevol sterrenstof.

Met ‘Trots’ zoeken Safi & Spreej de roots van de hiphop op. Internationaal te plaatsen tussen Drake, Kendrick Lamar en Eminem, met de straat en het leven zoals het is als dankbare inspiratie. Youssef Chellack en Lunaman – amongst others - leverden stevige fundamenten waarop Safi & Spreej woordensalvo’s lossen, tekstuele jabs die de luisteraar midscheeps raken, zoals in ‘Te laat’, waarin Safi & Spreej voorgoed komaf maken met woelige episodes: (Spreej) ‘Mijn nieuwe voornemens van ‘’t nieuwe jaar die gaan van start/bijna acht uur en ik zit hier bij mijn moeder (...) /op bezoek, ja, mooi is dat/Ik zit boven, zij bij Rudy/en ze vraagt wanneer ik ooit met hem ga praten/’k Zeg haar nu nie!/Ik heb u nie nodig’. Een tekstuele uppercut op een ogenschijnlijk luchtig pianoriedeltje. Of wat te denken van ‘Morgen een nieuwe’, waarin ‘chickies’ de streetwise rappers op het podium verwarren met de gentlemen die ze backstage zijn. Neen, geen losse scharrels (meer), maar focus en toewijding. De dag eindigt, morgen is er een nieuwe.