woensdag 11 mei 2016
Openhartige gesprekken in Alloo in de Psychiatrie
Voorlaatste aflevering.
In de elfde en voorlaatste aflevering van Alloo in de Psychiatrie praat Luk Alloo met psychiatrische patiënten die op relatief jonge leeftijd in de psychiatrie zijn terechtgekomen. Reynaart lijdt al 32 jaar aan schizofrenie en moet leren leven met psychotische episodes in zijn leven. “Dit ziektebeeld treft ongeveer 1% van de bevolking en komt even vaak voor bij mannen als bij vrouwen”, weet Luk Alloo. Tijdens een gesprek met Luk getuigt Reynaart heel open. “Sinds 1984 word ik met tussenfases opgenomen in de psychiatrie. Ik heb een gespleten persoonlijkheid en moet zien te leven met 2 personen in mij: een zekere Jan en een meer onderdanig personage. Ik kan plots een ander personage worden. Het is niet makkelijk om hiermee te leven, maar dankzij mijn man lukt het.”
Rudy is een ambulante patiënt die overdag therapie volgt en ‘s avonds naar huis gaat. Hij wordt behandeld voor een gevoeligheid voor een psychose. “Mijn periode van 10 jaar in de gevangenis heeft sporen nagelaten. Ook mijn tijd in de psychiatrie heeft een impact op mij. Door de therapieën en de medicatie gaat het gelukkig beter. Ik probeer met zo weinig mogelijk mensen contact te hebben en dat heeft een reden. Als kind werd ik door mensen van de kerk seksueel benaderd. Ik heb daar nooit over kunnen praten. En dat is een absolute schande. Ik ga er niet voor schreien, maar ik ben keihard voor die mensen. Dat misbruik is de oorzaak van mijn psychiatrische problematiek.”
Veel psychiatrische patiënten ontwikkelen een ziektebeeld op heel jonge leeftijd en moeten daar de rest van hun leven mee leren leven. Zo ook Alain. Hij heeft veel ellende gekend in zijn leven en is momenteel opgenomen in een gesloten dienst voor crisiszorg. “Ik verblijf hier sinds 4 weken omdat ik dringend moest opgenomen worden wegens alcoholgebruik”, getuigt Alain. “Ik had een moeilijke jeugd, vertoefde vaak in instellingen en ben te vaak in contact gekomen met de politie. Bovendien is mijn moeder te vroeg overleden. Zij was amper 42. Ik heb een poos te veel gedronken om alles te verwerken en werd gedwongen opgenomen. Ik heb zwarte gedachten en overwoog om uit het leven te stappen, maar dat kan ik mijn oma niet aandoen.”
Luk trekt ook naar het ontmoetingshuis De Klik, waar hij met Patricia praat. “Toen mijn huwelijk op de klippen liep, is mijn psychiatrische problematiek begonnen”, vertrouwt ze Luk toe. “Ik was pas 22. Mijn zus heeft mij doorgestuurd naar de huisarts en hij heeft mij laten opnemen in een psychiatrische instelling. Ik lijd aan schizofrenie, hoor stemmen en vertel rare dingen die niet kunnen. Door de medicatie zijn al die symptomen onder controle, maar ik dacht nooit dat het nog goed zou komen met mij. Nu woon ik samen met 4 andere vrouwen in een project Begeleid Wonen en ik probeer nog iets van mijn leven te maken.”
Ilse is na een nieuwe fugue - waarbij ze wegloopt uit de instelling – gelukkig gezond en wel terecht op haar afdeling. “Als ik dissocieer word ik Reus, een soort nieuwe persoon die zich meester maakt over mij. Maar nu probeer ik meester te zijn over hem. En dat lukt mij. Vroeger herinnerde ik mij niets meer over mijn afwezigheid, nu herinner ik gelukkig nog flarden.”
Alloo in de Psychiatrie, donderdag 12 mei om 21.55 op VTM.
Rudy is een ambulante patiënt die overdag therapie volgt en ‘s avonds naar huis gaat. Hij wordt behandeld voor een gevoeligheid voor een psychose. “Mijn periode van 10 jaar in de gevangenis heeft sporen nagelaten. Ook mijn tijd in de psychiatrie heeft een impact op mij. Door de therapieën en de medicatie gaat het gelukkig beter. Ik probeer met zo weinig mogelijk mensen contact te hebben en dat heeft een reden. Als kind werd ik door mensen van de kerk seksueel benaderd. Ik heb daar nooit over kunnen praten. En dat is een absolute schande. Ik ga er niet voor schreien, maar ik ben keihard voor die mensen. Dat misbruik is de oorzaak van mijn psychiatrische problematiek.”
Veel psychiatrische patiënten ontwikkelen een ziektebeeld op heel jonge leeftijd en moeten daar de rest van hun leven mee leren leven. Zo ook Alain. Hij heeft veel ellende gekend in zijn leven en is momenteel opgenomen in een gesloten dienst voor crisiszorg. “Ik verblijf hier sinds 4 weken omdat ik dringend moest opgenomen worden wegens alcoholgebruik”, getuigt Alain. “Ik had een moeilijke jeugd, vertoefde vaak in instellingen en ben te vaak in contact gekomen met de politie. Bovendien is mijn moeder te vroeg overleden. Zij was amper 42. Ik heb een poos te veel gedronken om alles te verwerken en werd gedwongen opgenomen. Ik heb zwarte gedachten en overwoog om uit het leven te stappen, maar dat kan ik mijn oma niet aandoen.”
Luk trekt ook naar het ontmoetingshuis De Klik, waar hij met Patricia praat. “Toen mijn huwelijk op de klippen liep, is mijn psychiatrische problematiek begonnen”, vertrouwt ze Luk toe. “Ik was pas 22. Mijn zus heeft mij doorgestuurd naar de huisarts en hij heeft mij laten opnemen in een psychiatrische instelling. Ik lijd aan schizofrenie, hoor stemmen en vertel rare dingen die niet kunnen. Door de medicatie zijn al die symptomen onder controle, maar ik dacht nooit dat het nog goed zou komen met mij. Nu woon ik samen met 4 andere vrouwen in een project Begeleid Wonen en ik probeer nog iets van mijn leven te maken.”
Ilse is na een nieuwe fugue - waarbij ze wegloopt uit de instelling – gelukkig gezond en wel terecht op haar afdeling. “Als ik dissocieer word ik Reus, een soort nieuwe persoon die zich meester maakt over mij. Maar nu probeer ik meester te zijn over hem. En dat lukt mij. Vroeger herinnerde ik mij niets meer over mijn afwezigheid, nu herinner ik gelukkig nog flarden.”
Alloo in de Psychiatrie, donderdag 12 mei om 21.55 op VTM.
