Staf Coppens: “Het heeft toch drie jaar geduurd”
Staf Coppens woont sinds een drietal jaar in Zweden en moet zijn familie heel vaak missen. Dat hij zijn mama minder vaak ziet dan vroeger, daar heeft hij het soms moeilijk mee. Hij is vooral heel erg bezorgd.
“Mijn grootste angst en bezorgdheid is dat er iets met haar zou gebeuren in België, dan kan ik er niet meteen zijn. Aan de andere kant, Maarten drukt mij op het hart dat ik me daar niks in te verwijten heb. ‘Als ik in Milaan zit en er gebeurt iets met mama, kan ik er ook niet meteen zijn’, zegt hij. Zolang ik hier woon, zal dat een struggle zijn, maar ik zie dat niet als een reden om iets aan de situatie te veranderen”, zegt Staf in Dag Allemaal.
Coppens heeft ondertussen zijn draai gevonden in Zweden en is er nu optimaal gelukkig. Al heeft het toch twee jaar geduurd voordat ze volledig geïntegreerd waren in de nieuwe cultuur.
“De kinderen moesten wennen aan een nieuwe school en hadden tijd nodig om nieuwe vrienden te maken en de taal te leren. Het duurt echt lang voor dat allemaal in z’n plooi valt. Nu, pas na drie jaar kunnen we de focus weer op mama leggen en proberen we het anders te organiseren. Zo lukt het beter.”
