Steven Van Herreweghe: “Die mentaliteit beviel me wel”
Steven Van Herreweghe was amper dertien jaar toen hij naar de kunsthumaniora in Brussel trok. Het is niet evident om als jonge tiener elke dag van Aalst naar Brussel te reizen, maar toch kreeg hij die kans van zijn ouders. En ook dat was niet evident.
“Het is niet dat ik uit een artistiek milieu kom. Mijn papa was leraar en mijn mama administratief bediende bij de VUB. Ze wisten wel dat ik als kind graag met toneel bezig was, en toen ik in het middelbaar zat, heb ik maandenlang de oren van hun kop gezaagd om naar de kunsthumaniora te mogen gaan”, zegt Steven in Story.
De ouders van Steven zagen dat niet helemaal zitten omdat ze hem toch liever eerst een gewone opleiding zagen afmaken. Maar toen ze merkten dat hij het echt graag wou, lieten ze hem gaan.
In een stad als Aalst verveelde Steven zich heel vaak. Toen hij naar Brussel ging, ging er ook meteen een nieuwe wereld voor hem open.
“Vooral de open mentaliteit op school beviel me al heel snel. Een speelplaats kan een harde plek zijn als je er een beetje anders bij loopt of je anders gedraagt. De kans is groot dat je dan uitgelachen of gepest wordt. Vergeet niet dat het de nineties waren. Maar op de kunsthumaniora was niks een issue. Iedereen was gewoon zichzelf.”
