Straks op vtm: Telefacts

TERREUR IN DE WESTHOEK “Als de avond nadert en het begint donker te worden, word ik nerveus en angstig. Ik stel het uit om te gaan slapen, we zijn al iedere avond na middernacht gaan slapen, zodat die nacht zo kort mogelijk moet zijn. Het is een trauma.” Joly Blomme en Rik Plovie zijn doodsbang, nadat vorige week een Franse overvallersbende hun huis binnenviel. “Ze waren ongelooflijk brutaal. Ik heb verschillende klappen gekregen en mij uiteindelijk niet verzet. Ik kon toch niets doen”, vertelt Rik Plovie. De gangsters gingen aan de haal met een auto van 65.000 euro, juwelen en wat cash geld. De Westhoek wordt sinds januari geterroriseerd door inbrekersbendes die al 200 keer toesloegen. Eén specifieke Noord-Franse groep steekt er bovenuit omdat hun manier van werken steeds dezelfde is. Ze pleegden al meer dan 37 overvallen: homejackings en carjackings bij particulieren en inbraken bij handelaars en winkeliers. “Vorige week hebben ze bij mij thuis een kluis van 3,5 ton gestolen. Een raadsel hoe ze die weg kregen”, getuigt Johan Delrue, die een autoverhuurbedrijf runt. “Het was al de 8ste keer. In totaal is er voor een kwart miljoen euro weg. Ik lijk wel een abonnement te hebben. Minstens één keer per maand komen ze langs”. De gangsters doen hoegenaamd geen moeite om discreet te werk te gaan. Ze zetten de straat af, leiden het verkeer om en zijn bijzonder luidruchtig. “De politie wordt wel elke keer gebeld, maar die komen altijd pas toe als de gangsters weg zijn”, vertelt een inwoner van de Westhoek. “In een mum van tijd zijn de gangsters de grens over en zijn ze weer vertrokken om de volgende nacht opnieuw toe te slaan”. Volgens criminoloog en veiligheidsexpert Brice De Ruyver doet deze bende erg denken aan de beruchte Kappa-bende die in de jaren 90 dezelfde grensstreek teisterde. “Deze bende kan je de zonen van de Kappa-bende noemen”, zegt De Ruyver. “Alleen zijn ze erger. Ze hebben minder schroom en lijken zekerder van hun stuk dat ze ermee weg komen”. Telefacts praat met slachtoffers en zoekt uit waarom 1 bende maandenlang kan toeslaan zonder gevat te worden. TERUG NAAR UTOYA Gisteren is in Oslo, Noorwegen, het proces begonnen tegen Anders Behring Breivik. Op 22 juli 2011 vermoordde de extreemrechtse Noor, 77 mensen. 8 bij een bomaanslag in het centrum van Oslo en 69 op het eiland Utoya. Allemaal jongeren die er op politiek jeugdkamp waren. “Ik zat die dag in de cafetaria, toen ik plots schoten hoorde”, vertelt de 19-jarige Erik Kursetgjerde. “Ik liep naar buiten en zag iemand in een politie-uniform die al mijn vrienden neerschoot.” Erik rende instinctief naar de oever, waar een 15-tal jongeren bij elkaar stonden. “Ik twijfelde geen minuut, sprong in het water en begon te zwemmen. Toen ik achterom keek zag ik hoe Breivik die 15 jongeren, één voor één neerschoot. Ze hadden geen schijn van kans”. Erik was bereid om met Telefacts voor de eerste keer sinds die fatale dag, terug te keren naar Utoya. “Het was hier een paradijs: een plek waar jongeren samen kwamen om te discussiëren over politiek, om te sporten en om verliefd te worden. Nu is het hier doods, fluiten hier alleen nog de vogels. Het paradijs is een hel geworden”. HET DIERENPARADIJS Als iemand in Vlaanderen een onhandelbare hond of zieke kat naar het asiel brengt, is er een reële kans dat dat beestje, na verloop van tijd, ofwel een spuitje krijgt ofwel naar Nederland verhuist, naar Alice en Steven Van Duijn. “We hebben 1013 katten, 80 honden, 7 paarden en 1 haan. Allemaal dieren waar asielen geen blijf mee weten omdat ze te oud, te lelijk of te stout zijn. De helft van alle dieren komt uit België”, vertelt Alice. Alice en Steven wonen in Aarle-Rixtel, bij Eindhoven in een mooie boerderij met een gigantisch terrein. De zwerfkatten hebben er hun eigen bungalow, maar de honden en de zieke katten mogen vrij rondlopen, ook in huis. “Wij denken nooit: we trekken de deur dicht en we gaan ons afzonderen. De dieren zijn een deel van ons leven”, vertelt het koppel. Als wij deze dieren niet zouden opnemen, dan zouden ze allemaal geëuthanaseerd zijn. Terwijl een heleboel nog jaren gezond en gelukkig verder kunnen leven.” Alice en Steven doen het uit idealisme en uit dierenliefde. En da’s nodig want het koppel is de hele dag vrijwillig in de weer voor de beesten. Om nog maar te zwijgen van de kosten. De katten en honden eten elke dag 75 kilogram brokken, goed voor 500 euro per dag. “Maar dan zijn de dierenartsenkosten nog niet meegerekend. Die alleen al bedragen 70.000 euro. Allemaal geld van gulle gevers, van dierenvrienden”. Telefacts kampeert een dag tussen het geblaf en gemiauw van meer dan 1090 honden en katten. Telefacts, vanavond om 20.45 op vtm.