woensdag 22 juli 2015
Vice - de nieuwste film van Bruce Willis
De toekomst. Julian Michaels (Bruce Willis) is het hoofd van Vice, een resort waar ‘cydroids’ – kunstmatige, gedeeltelijk gekloonde, gedeeltelijk mechanische mensen – de meest perverse fantasieën van zijn klanten vervullen. De meeste van deze robots zien eruit als beeldschone vrouwen, maar worden haast dagelijks vernederd, mishandeld, verkracht en soms zelfs vermoord. Elke 24 uur worden hun geheugens gewist en worden hun lichamen hersteld, waarna ze opnieuw ter beschikking van de gasten worden gesteld.
Wanneer blijkt dat de robot Kelly (Ambyr Childers uit onder andere 2 Guns, Ray Donovan en Aquarius) zich nog kan herinneren hoe ze de vorige dag gedood werd, wordt er een poging ondernomen om haar hersenen opnieuw te formateren. De procedure loopt echter fout, waardoor ze al haar herinneringen terugwint en zelfbewust wordt. Ze zet het op een lopen en probeert uit Vice te ontsnappen. Julians privébewakers zetten de achtervolging in, maar ook de gevoelige ingenieur die Kelly oorspronkelijk heeft gebouwd (Byan Greenberg) geraakt betrokken bij de jacht.
Nadat een van de bewakers iemand vermoordt, trekt dat de aandacht van rechercheur Roy (Thomas Jane, die we bij Just Entertainment al kennen van Heavenly Sword en onder andere te zien was in Face/Off, Boogie Nights, The Punisher, Killshot en natuurlijk Hung). Hij gelooft niet in de stelling dat een bezoek aan Vice misdadigers ervan weerhoudt om hun lusten ook op menselijke slachtoffers te botvieren. Roy wil dan ook definitief een einde maken aan de praktijken die in dit Disneyland voor gestoorden aan de gang zijn. Daarvoor zal hij echter moeten opboksen tegen het privélegertje dat VIce doorgaans bewaakt.
VICE boort een actueel thema aan waar tegenwoordig veel aandacht voor is binnen de (film)wereld. Hoe we horen om te gaan met robots die zelfbewustzijn hebben bereikt (de zogenaamde ‘singularity’), is in dit geval echter niet het enige belangrijke vraagstuk. Zo vragen scenaristen Andre Fabrizio en Jeremy Passmore, die ook instonden voor het verhaal van rampenfilm San Andreas, zich tevens af of pervers gedrag wel gekanaliseerd kan worden en of criminelen kunnen worden geholpen als ze een alternatieve uitlaatklep voorgeschoteld krijgen. Nog belangrijker: kan die uitlaatklep zelf de morele grenzen zoveel doen vervagen dat men gedrag begint te stellen waar men anders niet eens aan zou beginnen?
In Vice worden de filosofische vragen niet gebruikt als hoofdplot, maar wel als achtergrond voor een spannende actiefilm die bijwijlen doet denken aan Blade Runner, Logan’s Run, Strange Days en A.I., gepeperd met wat Terminator en Grand Theft Auto. De meest voor de hand liggende vergelijking is echter die met Westworld en Futureworld van Michael Crichton, maar dan ontdaan van alle pretentie. Nu niemand minder dan Christopher Nolan bijna klaar is om een tv-serie die op Westworld is gebaseerd te lanceren op HBO, krijgen we dus een unieke kans om te zien wat voor kleur dezelfde premisse kan geven aan een actiefilm pur sang.
Wanneer blijkt dat de robot Kelly (Ambyr Childers uit onder andere 2 Guns, Ray Donovan en Aquarius) zich nog kan herinneren hoe ze de vorige dag gedood werd, wordt er een poging ondernomen om haar hersenen opnieuw te formateren. De procedure loopt echter fout, waardoor ze al haar herinneringen terugwint en zelfbewust wordt. Ze zet het op een lopen en probeert uit Vice te ontsnappen. Julians privébewakers zetten de achtervolging in, maar ook de gevoelige ingenieur die Kelly oorspronkelijk heeft gebouwd (Byan Greenberg) geraakt betrokken bij de jacht.
Nadat een van de bewakers iemand vermoordt, trekt dat de aandacht van rechercheur Roy (Thomas Jane, die we bij Just Entertainment al kennen van Heavenly Sword en onder andere te zien was in Face/Off, Boogie Nights, The Punisher, Killshot en natuurlijk Hung). Hij gelooft niet in de stelling dat een bezoek aan Vice misdadigers ervan weerhoudt om hun lusten ook op menselijke slachtoffers te botvieren. Roy wil dan ook definitief een einde maken aan de praktijken die in dit Disneyland voor gestoorden aan de gang zijn. Daarvoor zal hij echter moeten opboksen tegen het privélegertje dat VIce doorgaans bewaakt.
VICE boort een actueel thema aan waar tegenwoordig veel aandacht voor is binnen de (film)wereld. Hoe we horen om te gaan met robots die zelfbewustzijn hebben bereikt (de zogenaamde ‘singularity’), is in dit geval echter niet het enige belangrijke vraagstuk. Zo vragen scenaristen Andre Fabrizio en Jeremy Passmore, die ook instonden voor het verhaal van rampenfilm San Andreas, zich tevens af of pervers gedrag wel gekanaliseerd kan worden en of criminelen kunnen worden geholpen als ze een alternatieve uitlaatklep voorgeschoteld krijgen. Nog belangrijker: kan die uitlaatklep zelf de morele grenzen zoveel doen vervagen dat men gedrag begint te stellen waar men anders niet eens aan zou beginnen?
In Vice worden de filosofische vragen niet gebruikt als hoofdplot, maar wel als achtergrond voor een spannende actiefilm die bijwijlen doet denken aan Blade Runner, Logan’s Run, Strange Days en A.I., gepeperd met wat Terminator en Grand Theft Auto. De meest voor de hand liggende vergelijking is echter die met Westworld en Futureworld van Michael Crichton, maar dan ontdaan van alle pretentie. Nu niemand minder dan Christopher Nolan bijna klaar is om een tv-serie die op Westworld is gebaseerd te lanceren op HBO, krijgen we dus een unieke kans om te zien wat voor kleur dezelfde premisse kan geven aan een actiefilm pur sang.
