Wiliam Boeva: “De zware mist klaarde toen pas op”

Door zijn kleine gestalte en de daarbijhorende operaties heeft William Boeva er best enkele traumatische jaren opzitten. Toen hij nog van niet beter wist, dacht hij dat alles normaal was.

Maar dat veranderde toen Boeva vijftien werd en hij meer en meer begon te merken dat hij toch anders was dan alle anderen.

“Als puber zit je sowieso al niet goed in je vel, maar het besef dat mijn leven er altijd anders zou uitzien, heeft me in een diep zwart gat geduwd. Het idee dat ik veel langer op de liefde zou moeten wachten en misschien nooit alleen zou kunnen wonen, was een moeilijk aanvaardingsproces”, zegt William in De Morgen.

Het hele aanvaardingsproces was voor William heel erg zwaar en hij heeft er lang over getwijfeld om te stoppen met leven. Maar gelukkig heeft hij de stap nooit gezet.

“De zware mist klaarde op in het laatste jaar van het middelbaar toen de leerkracht Nederlands ons introduceerde aan het volledige gamma Nederlandstalige comedy. Dat was echt een openbaring. Plots dacht ik: die dingen die ik denk tijdens sociale interactie, maar niet durf uit te spreken, smijten anderen er gewoon uit op een podium.”