Wim Lybaert: “Ik kan dat gevoel zo oproepen”

In ‘Zomeravonden’ werden de gasten van Wim Lybaert getrakteerd op een zelfgekozen maaltijd dat goede herinneringen bij hen naar boven brengt. Zelf heeft Wim ook mooie herinneringen aan zijn jeugd. Al is er één verhaal dat toch altijd is blijven hangen.

“Ik moet een jaar of drie geweest zijn toen ik samen met mijn mama naar een openluchtzwembad ging. Ze stopte mij wat centjes toe waarmee ik voor het eerst zelf drankjes mocht gaan kopen. Ik vroeg twee flesjes limonade, waarna ik glunderen met de buit naar mijn moeder liep”, begint Wim zijn verhaal in Het Belang Van Limburg.

Maar de flesjes limonade raakten niet tot bij zijn mama. Lybaert struikelde over zijn eigen voeten en de flesjes lagen aan diggelen op de grond.

“En uiteraard dikke, dikke tranen. Ik kan dat gevoel nog zo oproepen: ik had zoiets goed gedaan en twee minuten later had ik het verkloot.”