Sylver bestaat al heel lang en Wout van Dessel en Sylvie De Bie hebben in al die jaren al heel wat opvallende dingen meegemaakt. Zo zette Sylver tijdens hun eerste optreden de boel letterlijk in vuur en vlam.

“De TMF Awards werden uitgedeeld in Zillion en de band mocht er Turn the tide komen spelen. Maar Frank Verstraeten zou Frank Verstraeten niet zijn, mocht hij de show niet naar zijn hand willen zetten”, begint Wout van Dessel het verhaal in Gazet van Antwerpen.

De baas van Zillion vond het een fantastisch idee om vuurwerk af te steken binnen in de discotheek. Plots zag Wout vuurwerk en begon het publiek naar hem te wijzen.

“Mijn haar stond in brand. Ik voelde mijn T-shirt in mijn vel branden. Ik heb dat nummer nog uitgespeeld en ben dan met kleren aan in de douche gesprongen. Frank is binnengekomen en gaf me vijftig euro. 'Hier, voor een nieuw T-shirt'. Nu kan ik erom lachen, maar toen vroeg ik me echt af: is dit showbizz? Gelukkig ben ik een lange man en was die kale plek op mijn hoofd voor bijna niemand te zien.”

Voor journalist en nieuwsanker Riadh Bahri is het vandaag niet zomaar een dag als een ander en dat heeft nu eens niets met Sinterklaas te maken. Riadh deelde vrijdagochtend een toch wel emotioneel bericht over zijn overleden zus Raoudha. 

"6 december. Ja, de Sint. Maar ook en vooral: haar verjaardag. Raoudha. De grote zus", zo start het bericht van Riadh. "Op 6 december 2001 werd ze 18. Twee weken later was ze er niet meer. Leukemie", gaat het nieuwsanker verder.

En dan volgt er nog een koud moment. "Ze is langer dood dan ze ooit geleefd heeft. Ze bestaat al langer in mijn herinnering dan dat ik ze ooit gekend heb. En toch is ze er nog elke dag. In mijn gedachten. In mijn hart. In wie ik ben geworden. Dankzij haar", zo gaat het bericht verder.

Wellicht heel herkenbaar voor wie een geliefde heeft moeten afgeven. Ook al is Raoudha er ondertussen al bijna 23 jaar niet meer, het verdriet slijt niet. "Er zijn nog tranen. Zo nu en dan. Maar vooral onmetelijk veel liefde en dankbaarheid voor het feit dat zij mijn zus was. Enfin, is. Ik praat nog dagelijks over haar. Ik bestel haar lievelingseten in de frituur: curry ketchup met stoofvlees. Ik klop elke avond 3x op de muur van de journaalstudio wanneer ik presenteer want zij klopte elke avond voor het slapengaan op de muur van onze kamer om te zeggen ‘ik zie je graag, kleinen’. Mijn kleine rituelen om een grote zus warm en dichtbij te houden", gaat Riadh verder.

Blijf dit vooral doen, Riadh. Ze verdient jouw liefde, ze gaat die zeker voelen, zeker weten. 

 

 

 

 

View this post on Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A post shared by Riadh Bahri (@riadh.bahri)

Piet Huysentruyt is al heel wat jaren bezig en herinnert zich de eerste opnamedag van toen nog altijd goed. 

Hij belandde als bleuke van de ene dag op de andere in een televisiestudio, zonder enige ervaring. 

“Het was niet echt een televisiestudio, maar wel de keuken van mijn eerste restaurant. Ik heb het geluk gehad dat ik de kans heb gekregen om langzaamaan verliefd te worden op de camera en ermee te leren spelen. Die tijd krijgt de huidige jonge generatie niet, want het moet er meteen boenk op zijn”, klinkt het in Story. 

Op het moment dat Piet zijn carrière startte, was hij de enige in Vlaanderen die als vakman een kookprogramma had op televisie. 

“De eerste keer dat ik in een televisiestudio werkte, was in de jaren 90 in het middagprogramma Zondag Josdag op VTM, met wijlen Jos Ghysen, in de Videohouse-studio in Vilvoorde. Het was een totaal nieuwe wereld die voor me openging. Ik heb veel geleerd en we hebben ook veel gelachen. Ik koester er mooie herinneringen aan.” 

Wie een dagje in het gezin van Katja Retsin en Jan Schepens zou doorbrengen, kan maar beter zijn stembanden smeren. Binnen hun gezin wordt er heel wat afgezongen. 

“Soms iedereen door elkaar. Hectisch en chaotisch, maar altijd gezellig”, lacht Katja in Dag Allemaal. 

Manou zit niet op kot en komt nog elke dag naar huis. Lang weg zijn van haar ouders, dat is niks voor haar. Dan mist ze hen te hard. 

“In september maakte ik 'n solotrip naar Londen. Heerlijk, die zelfstandigheid, maar ik hing wel continu aan de lijn met mijn ouders.”