Showbizzsite 2020
Dit najaar is het precies 30 jaar geleden dat Soulsister uitpakte met de debuutsingle ‘You Get To Me’. Voor Paul Michiels en Jan Leyers een mooie aanleiding voor een tournee door Vlaanderen. Naar aanleiding van het feestjaar zouden ze 30 optredens geven – dat zijn er ondertussen al een paar meer geworden, wegens de massale vraag naar tickets – met hun 30 grootste hits. Het voorbije weekend trapte Soulsister de nieuwe tournee af met twee uitverkochte concerten in het Cultureel Centrum van Heist-op-den-Berg. Wij stuurden onze reporter naar het muziekfeestje, uitgerekend in het dorp waar de voormalige cafébaas en melkboer Paul Michiels van afkomstig is. Voor Polle Pap was het op papier een thuismatch die hij niet kon verliezen.
Met ‘Talk About It’ opende Soulsister de avond en daarmee was de toon meteen gezet bij het publiek, dat bestond uit een mooie mix van jonge veertigers, energieke vijftigers en de in minderheid verkerende zestig-en zeventig plussers. Paul Michiels – inmiddels 68, maar dat zou je niet zeggen als je hem bezig ziet – en de 10 jaar jongere Jan Leyers zijn erin geslaagd om hun grote fanbasis te behouden. Ze hebben het geflikt met hun indrukwekkend hitrepertoire dat ze doorheen de jaren hebben opgebouwd. ‘Wishing’, ‘Ain’t That Simple’, ‘Simple Rule’, allemaal songs die afkomstig zijn van de drie eerste Soulsister-albums ‘Heat’, ‘It Takes Two’ en ‘Simple Rule’, die uitgegroeid zijn tot klassiekers. Naast de muziek ligt in deze verjaardagstournee ook het accent op de verhalen en de openbaringen. Zo vertelt Paul openhartig over Lange Gust, de man die hem als drummer zijn zijn eerste drumstel gaf, dat nota bene voorzien was van pijnlijke, opvallende reclame. Het straffe aan Soulsisters is dat ze als band onmiddellijk overgaan naar de kern van de zaak. Het publiek wordt niet verveeld met eindeloze intro’s. Voor ons staat een geoliede machine die na enkele try-outs speelt alsof hun leven ervan afhangt. Iedereen staat op scherp; de muzikanten spelen met vuur en overtuiging en de twee frontmannen genieten van het plezier van te kunnen spelen. “Begin jaren negentig waren Jan en ik op logement in een kasteel bij het meer van Genval. Daar is het liedje ‘So Long Ago’ ontstaan. Ineens, uit het niets toen we beiden aan een piano zaten en we nog wat tijd overhadden.” Het liedje werd ingezet met een publiek applaus als vorm van waardering voor het vertelde verhaal. Als afsluiter van het eerste deel volgden twee hoogtepunten elkaar nog op. Het eerste was het heerlijke ‘Locks And Keys’ die muzikaal doorspekt werd met The Doors klassieker ‘Riders On The Storm’. Het laatste was hét kippenvelmoment van ‘Broken’. Normaal is het een mainstream popsong, maar het vernieuwde, mysterieuze arrangement blies het liedje een tweede leven in. Dit moet gewoon opgenomen worden in de studio.
Na de eerste speelhelft van 55 minuten, waren de verwachtingen hooggespannen voor deel 2. “Dames en heren, wij zouden jullie graag willen kennis laten maken met een aantal van onze liedjes en vooral hoe die ontstaan zijn”, stak Jan Leyers na de pauze van wal. “Vroeger ging ik met de trein van Heist-op-den-Berg naar Boechout, waar Jan nog steeds woont. Ik nam altijd een ticket enkele richting. Ha ja, in Boechout was geen station en dus kon ik daar geen ticket huiswaarts kopen.” Hilariteit alom wanneer Paul het verhaal opbiecht aan het publiek. Vervolgens gingen de heren naadloos over naar ‘Promises’, ‘Facing Love’ en ‘Well, Well, Well’, liedjes die gebracht werden in de meest premature versie, zoals ze ontstaan zijn. Na ‘Back In A Minute’ bekent Jan Leyers publiekelijk dat het dankzij zijn goede vriend en buurman Bart Peeters is, dat hij met Paul Michiels in contact is gekomen. “Wat ik zo bijzonder vond aan mijn eerste kennismaking met Heist-op-den-Berg was het dialect. In Boechout zeggen ze ‘het is dichtbij’ en in Heist klinkt dat als ‘boenk erop’. Serieus, ik snap dat niet hé”, waarop de zaal collectief in een lach schiet. Ook de Leyers-oneliner ‘het geheim van een goede relatie, is een slecht geheugen’, krijgt een spontaan applaus van het publiek. Ook al zouden ze het niet slecht doen als komisch duo, toch is het publiek vooral gekomen om naar Paul en Jan te luisteren. Met ‘Downtown’ en ‘Like A Mountain’ warmt Soulsister perfect op voor ‘In Love’, een liedje dat ze voor Robbe De Hert z’n filmklassieker ‘Blueberry Hill’ componeerden en dat de sfeer uit 1958 oproept. Tijdens 30 Jaar Soulsister is er ook één momentje dat er Nederlandstalige muziek wordt gebracht. Verwijzend naar de allereerste Turalura uit 1990 komt ‘Het kan niet zijn’ voorbij op de setlist. Moeiteloos en spontaan zingt het publiek mee. Na nog een stukje Toots Thielemans, verwerkt in het liedje ‘Blame You’, gooien de twee karakterkoppen hun troefkaarten op tafel. Eerst komt ‘Company’ voorbij en dan breekt de hel los als het legendarische ‘The Way To Your Heart’ wordt ingezet. Wat volgt zijn twee bis-rondes. De eerste bestaat uit ‘Land Of Broken Shadows’ en You Get To Me’. Daarna volgt ‘Fallen Angel’ en het slotnummer ‘Tell Me What It Takes’, een song met heerlijke invloeden van The Editors.
In de geschiedenis van de Belgische popmuziek heeft Soulsister al lang zijn plaats verworven Paul Michiels en Jan Leyers hebben muziek gemaakt om te koesteren. Net daarom hopen we dat er ook heel wat jongeren de moeite willen doen om te komen kijken. Er staan twee klasbakken op het podium die hun veelzijdigheid etaleren in de verschillende instrumenten die ze bespelen. Het is begrijpelijk dat de mensen uit Heist hun gewezen cafébaas en melkboer Polle Pap nog altijd op handen dragen. Het bijzondere aan Soulsister zijn de stemmen van Jan en Paul die perfect met elkaar blenden. Tel daarbij hun uitgesproken persoonlijkheid en veelzijdigheid en dan weet je dat je te maken hebt met twee grote talenten. Afsluiten doen we kort en krachtig; 30 Jaar Soulsister, je moet het gezien hebben. Voor snelle beslissers zijn er nog een handvol kaartjes beschikbaar voor de concerten in o.a. Brugge, Oostende en Hasselt. Snel zijn is de boodschap.
Meer info op www.soulsister.be
