Het einde is in zicht voor Johan Verminnen. In november begint hij aan zijn laatste tour van zijn carrière. En hopelijk kan hij deze doen als staande, zeker na zijn recente heupoperatie.

Zijn meest recente cd-voorstelling gebeurde helaas al in een rolstoel. Johan moet opnieuw leren lopen.

“Toen ik op een dag uit mijn auto wou stappen ben ik achterover gevallen en heb ik mijn heup gebroken. Iemand heeft me toen in mijn wagen geholpen en gek genoeg ben ik nog naar huis gereden, waarschijnlijk puur op adrenaline. Pas toen ik thuis was, heb ik de ambulance gebeld”, vertelt hij over hoe de operatie tot stand is gekomen.

Een operatie kon natuurlijk niet uitblijven en in afwachting van de operatie moest Johan dus in een rolstoel. Ondertussen is de operatie goed verlopen en wacht hem een lange herstelperiode.

“Ik weet niet hoelang het genezingsproces zal duren. De dokters hebben er geen termijn opgeplakt. Elke dag zet ik stapjes vooruit. Naast kine volg ik ook watertherapie. Mijn hele dag zit vol oefeningen. Alles draait rond leren bewegen en opnieuw leren lopen.”

Na drie auditieshows vol nostalgische momenten en memorabele flashbacks zijn alle talenten van Sing Again bekend. Dertien artiesten werden de voorbije weken beloond met een ticket voor de halve finale: Jade, Remi, Katy, Wim, Elsie, Pistice, Melanie, David, Dominique, Ibe, Edwige, Jessy en Afi. In die halve finale op vrijdag 26 september brengen zij elk een gloednieuw nummer, waarna juryleden Natalia, Nora Gharib en Laura Tesoro bepalen welke zeven talenten rechtstreeks doorstoten naar de finale. Wie via de jury geen plekje weet te bemachtigen krijgt een herkansing in de songclash. Het lot van deze groep ligt in de handen van het studiopubliek, dat nog één gouden finaleticket mag uitdelen. Welke acht talenten zingen zich naar de ultieme finale?
 
Host Koen Wauters verwelkomt in de halve finale ook enkele bijzondere gasten. Eén van hen is K3’tje Julia Boschman, die samen met haar partner Louis komt supporteren voor haar beste vriend Remi. “Remi is mijn allerbeste vriend sinds K2 Zoekt K3”, vertelt ze. “Hij voelde voor mij niet als een concurrent, hij heeft me echt door die wedstrijd gesleurd. Wij deelden samen een hotelkamer en terwijl iedereen ‘s avonds in z'n slaapkamer waarschijnlijk nog over de wedstrijd aan het nadenken was, gingen wij samen een Plopfilm kijken en Ben & Jerry’s eten. Dat heeft mij zo’n rust gegeven.”
 
Ander hoog bezoek is Plaza, de new beat-sensatie uit de jaren 90 die speciaal voor de halve finale van Sing Again een eenmalige comeback maakt. In het trio herkennen aandachtige kijkers ook Sandra De Maayer, die vorig seizoen zelf deelnam aan Sing Again. “Het was zalig om dit nog één keer te doen, want dit is denk ik echt wel de laatste keer”, aldus Sandra. Het trio brengt voor het eerst sinds 2001 hun grote hit Yo-Yo, inclusief iconische danspasjes.
 

In Humo lezen we dat Tine Embrechts met het oog op ‘De Tafel’ er een werkpunt van heeft gemaakt om haar gasten wat vaker te onderbreken en het vuur aan de schenen te leggen.

“Er is een verschil tussen mensen laten uitspreken en ze laten ratelen”, merkt het tv-gezicht op. “Politici zijn getraind om hun zegje te doen en je vragen niet te horen. Het is een soort spel, waarvan ik nog niet alle spelregels ken.”

De eerste politicus die Tine aan haar tafel mocht ontvangen was minister Frank Vandenbroucke. “Ik was zenuwachtig, maar had me goed voorbereid. Achteraf zei hij: 'Dit was het aangenaamste interview dat ik al ooit heb mogen doen op tv.' Hetzelfde compliment kreeg ik van Tommy Wieringa, toen hij kwam praten over zijn boekje 'Optimisme zonder hoop'. Een zwaar thema, maar hij zei ook: 'Jij gaf me het gevoel dat je vanuit je eigen interesse vragen zat te stellen.'”

Een ander werkpunt van Tine is volgens haar om als host zo objectief mogelijk te blijven. “Bij politieke thema's ben ik me er heel erg van bewust dat ik geen voorkeur mag laten merken, bij andere thema's moet dat bewustzijn nog wat groeien”, besluit ze.

Sarah Puttemans is een open boek als het over haar leven gaat. Ze deelt heel veel op sociale media en dat weet haar volgers te boeien.

Zo deelt ze ook dat ze het nieuwe gezicht is van het lingerielabel Hunkemöller. Iets waar ze voor de volle 100% achterstaat.

“Ik voelde dan ook dat dit een campagne was waarin ik mezelf voor de volle honderd procent kon laten zien, letterlijk en figuurlijk. Poseren in lingerie is altijd even wennen, maar ik hoop zo mee te geven dat je je nergens onzeker over hoeft te voelen. Heel wat mensen reageren onder mijn foto’s op sociale media vaak dat ik het perfecte lichaam heb, maar dat is absoluut niet het geval. Iedereen is wel ergens onzeker over”, zegt ze in Flair.

Ook Sarah is af en toe onzeker. Zo was ze vroeger een stuk zwaarder en zat ze allesbehalve goed in haar vel.

“Op een bepaald moment besloot ik gezonder te gaan leven, en dat had ook een weerslag op mijn zelfvertrouwen. Hoewel ik altijd al vrouwelijke vormen heb gehad, omarm ik die nu wel ten volle.’”

In De Morgen lezen we hoe Pommelien Thijs zich voorbereidt op een optreden. Zo heeft de zangeres eerst een sessie met haar vocal coach die ongeveer een uur in beslag neemt, vervolgens worden haar haren gedaan door een professionele kapster en is er een uur voorzien om de juiste kledij aan te trekken, setlist te overlopen en bindteksten voor te bereiden.

Voor de show nog een snelle lunch waarna de stem opnieuw opgewarmd wordt door de vocal coach. Daarna is Pommelien helemaal klaar om het podium op te stappen.

“Voor alle duidelijkheid: dit is alleen hoe het er bij hele grote shows aan toegaat”, merkt de zangeres op. “Voor een gemiddeld concert hebben we geen stemcoach of kapper mee en volgen we niet zo'n strikt programma. Maar we hebben gemerkt dat het helpt voor mij om ontspannen op het podium te kunnen staan. Er zijn weinig plekken zo stresserend als de backstage bij een groot concert. En er is niets zo catastrofaals voor mijn stem als stress.”

Pommelien legt uit dat ze deze manier van werken nog maar sinds een jaar toepast. “Tot een jaar geleden warmde ik vaak zelfs mijn stem niet op en dat lukt ook - meestal, toch. Maar we zijn nu op het soort podia aan het spelen waar dat voelt als gokken. Op de Main Stage wil je niet gokken.”

Hoewel Véronique De Kock gek is op haar twee Cocker Spaniels Brownie en Hupple, blijken de oogappels van het tv-gezicht ook enkele slechte eigenschappen te hebben, zo lezen we in het Nieuwsblad.

Zo zou Brownie een echte deugniet zijn. “Als er ergens schoenen rondslingeren of de deur van de dressing staat open, durft ze toe te slaan”, gaat Véronique van start. “Om onduidelijke redenen sleurt ze kledingstukken of schoenen graag naar buiten. Het is al voorgevallen dat we een schoen of een sok achteraan in de tuin terugvonden in de bosjes. Dat was niet zo tof, omdat het winter was en alles onder de modder zat. “

Aan tafel komen de twee dames gegarandeerd bedelen, verklapt de voormalige miss. “Nochtans weten ze dat Manuel en ik onverbiddelijk zijn. Ze krijgen enkel eten in hun hondenbakje. Maar ik vergeef het hen, want ik vrees dat mijn oudste zoon hen dat ooit stiekem heeft aangeleerd. Sindsdien krijgen we dat niet meer afgeleerd.”

In het Nieuwsblad blikt Annelien Coorevits terug op haar scheiding met Olivier Deschacht. Een beslissing waar de voormalige miss erg lang over getwijfeld heeft.

“Wel een miljoen keer heb ik me de vraag gesteld: neem ik wel de juiste beslissing?”, gaat ze van start. “Ik ben met iemand gaan babbelen. Mijn zus is ook psychologe. Dat heeft allemaal geholpen. Maar het schuldgevoel verteert je gewoon.”

Annelien merkt op dat ze het aanvankelijk erg moeilijk vond om haar kinderen te moeten missen als ze bij hun vader waren. “Ik ben een moederkloek. Ik weet nog dat ik tegen mijzelf zei: probeer nu eens de rust te vinden waar iedereen over spreekt. Maar ik ging zitten om een film te kijken en na twee minuten stond ik recht om een cola te nemen. En dan ging ik in bad. En na dertig seconden dacht ik: ik wil helemaal niet in bad. Het leek wel een orkaan die ik niet kon stilleggen. Dat heeft lang geduurd. Het hielp wel als er een vriendin kwam. Maar als die vertrok was het weer net hetzelfde.”

Annelien merkt op dat ze zich altijd probeerde sterk houden, iets wat achteraf gezien een grote fout van haar was. “Ik heb nooit emoties getoond, geen woede of frustratie. Mijn dochter zei eens tegen mij: Papa heeft het lastiger dan jij, want papa huilt wel . Maar ik dacht: ik moet sterk zijn, want de kinderen hebben geen boodschap aan mijn verdriet. Dus ik huilde enkel in de auto en de douche. En dan naar beneden en: Kom, kindjes wat gaan we doen? Ik denk dat het beter was geweest als ik dat wel gekund had. Dan zou een deel van de onrust 'uitgehuild' zijn.”