Alice Toen is 100 en al vele jaren vrijgezel. Ze was twintig toen de oorlog gedaan was en dan is trouwen niet meteen het eerste waar ze aan dacht.

En er waren wel meer redenen waarom Alice dacht dat het beter was om geen man in haar leven te hebben.

“In mijn achterhoofd speelde het dat een man misschien niet zou willen dat ik theater speelde. Dan hoefde het voor mij niet meer. En ik had het voorbeeld gehad van mijn ouders. Mijn vader was vertrokken toen wij nog kinderen waren”, zegt ze in Het Nieuwsblad.

Alice wilde liever geen slecht huwelijk en de kans bestond dat dat er ook had ingezeten.

“Ik heb nooit beslist dat ik nooit zou trouwen, maar het kwam er niet van. En ik wou absoluut zelfstandig zijn. Ik heb dan een theateropleiding gehad in het conservatorium in Mechelen, en heb dan mee het Mechels Miniatuur Theater gesticht. Zo is het allemaal beginnen te lopen.”

Ook al heeft ze niet altijd even mooi weer voorspeld, daar kan weervrouw Jacotte Brokken natuurlijk weinig aan doen.

Toch verdient ze volgens sommigen de titel van Belg van het Jaar. En daarbij kan jij helpen.

Heeft Jacotte voor jou bewezen wat ze waard is? Heeft ze leuke dingen gedaan behalve de presentatie van ‘Het Weer’ of heeft ze gewoon jouw sympathie gewonnen?

Surf dan naar hln.be en breng je stem uit voor Jacotte Brokken bij Belg van het jaar.

Ingeborg moet toegeven dat ze zich als kind altijd heeft aangepast aan een ander en dat ze vooral andere mensen gelukkig wilde maken. Ze is een echte pleaser. Dat had ook grote invloed op hoe ze haar job deed in de media. 

“De toneelschool hamerde er altijd op dat commerciële en populaire programma's een no-go waren als we serieus genomen wilden worden. Daar had ik lak aan, ik vond dat onzinnig. In 1990 - na mijn hit 'Verlangen' met Clouseau en een deelname aan het Eurovisiesongfestival - kreeg ik de kans om bij VTM aan de slag te gaan”, zegt ze in De Morgen. 

Ingeborg mocht bij VTM programma’s presenteren als ‘Blind Date’, ‘All You Need Is Love’ en ‘Schuif A!’. En dat is slechts een greep uit de vele programma’s die ze mocht presenteren. 

“Maar na bijna tien jaar keihard in de media werken - en telkens maar een week per jaar vakantie te nemen - merkte ik op den duur dat ik er niet langer gelukkig van werd.” 

Afstand nemen van spullen, voor heel wat mensen is het een regelrechte ramp. Bij Bie Baert lukt dat gelukkig vlotjes.

“Veel mensen kunnen dat niet. Ze kopen een kast, hebben die twintig jaar later nog en kunnen zich niet voorstellen dat ze niet meer in hun huis zou staan. Terwijl ik denk: na zoveel jaar is het toch wel tijd voor iets anders”, zegt Bie in Humo.

Als Bie op zoek gaat naar nieuwe spullen, dan komt ze wel al eens iets te weten via haar collega-dealers die ze heeft leren kennen dankzij ‘Stukken Van Mensen’.

“We lopen elkaars deur niet plat, maar het is nu eenmaal een klein wereldje. Paul ken ik al meer dan dertig jaar. Je drinkt al eens een koffie op een beurs of gaat samen iets eten.”

Je hoort BV’s wel eens vaker zeggen dat ze af en toe hun naam durven googlen. Bij Véronique De Kick is dat zelfs meermaals per dag.

“Dat brengt me meteen naar mijn webshop. Ik krijg namelijk de hele tijd wel vragen als: Is dat bloesje er nog? Heb je die broek in die maat? Bestaat die trui nog in andere kleuren? Zo sta ik dus in een directe en constante lijn met mijn klanten”, zegt ze in Het Laatste Nieuws.

Véronique is een heel knappe vrouw die weet wat ze wil en weet wat ze doet. Maar net zoals iedereen heeft ze haar onzekerheden.

“Waarover niet? Zo kan ik weleens bang zijn om dwaze dingen te zeggen of durf ik onzeker te zijn over wat mensen van me denken. Gelukkig is die onzekerheid intussen wel al heel wat verminderd. Het ouder worden zorgt ervoor dat je daar veel minder mee bezig bent."

Een tijdje geleden schreef een krant dat Jens Dendoncker een relatie zou hebben met actrice Britt Valkenborghs. 

Volgens de twee is er geen sprake van een relatie en zijn ze alleen maar goed bevriend met elkaar. Er is vooral sprake van een innige vriendschap tussen de twee. 

De twee gingen al samen op vakantie en Rock Werchter en verschijnen zelfs samen op premières. 

“Britt en ik hebben echt geen relatie, ik zou het zeker toegeven als dat wel het geval zou zijn. We zijn al jarenlang heel goeie vrienden, in die mate zelfs dat we elkaar dagelijks horen. Maar we sliepen op vakantie in aparte kamers en zo”, citeert Dag Allemaal Jens in Humo. 

Het zijn zware weken geweest voor de mannen van Get Ready. Enkele weken geleden overleed bandlid Glenn De Gendt en dat was een zware klap voor zijn 3 collega-vrienden.

De 4 zouden ook naar de première van ‘Tien Om Te Zien: De musical’ gaan, maar daar dook uiteindelijk alleen Koen op. Onder de mensen komen doet hem deugd.

“Glenn had dit echt geweldig gevonden. JM woont in Frankrijk, het was voor hem evident om tot hier te komen. En Jimmy voelde zich nog niet sterk genoeg. Hij is echt compleet van de kaart”, zegt Koen in Het Laatste Nieuws.

Koen heeft in elk geval geen spijt gehad dat hij toch naar Puurs is afgezakt om de musical bij te wonen.

“Het is een zware tijd, en we verwerken dit allemaal op onze eigen manier. Toch vind ik het belangrijk om onder de mensen te komen, dat leidt me af. Ik merk dat het me goed doet om hier vandaag aanwezig te zijn.”

Belle Perez is de zevende gast van Eric Goens in Het huis. De Spaanse zangeres neemt Eric 24 uur lang mee in haar levensverhaal: van haar roots in Castanar de Ibor over haar internationale doorbraak met ‘Hello World’ tot het grote gemis van haar grootouders en haar intense band met Spanje.
 
Eric belt aan bij Belle thuis in Herenthout. “Ik ben wel een beetje in de war,” geeft hij toe wanneer 48-jarige zangeres de voordeur opent. “Op jouw paspoort staat Maria Isabel, jouw zus noemt jou Mari, jouw mama noemt jou Belli, iedereen noemt jou Maribel. Ik weet het niet vandaag.” Eric mag het bij Belle houden, stelt ze voor. “Mag ik u dan Enrique noemen?” vraagt Belle lachend wanneer ze haar koffers pakt.
 
Op de tonen van Belles nieuwe zomersingle ‘Bailale’ rijden ze richting Het huis. Bijna aangekomen katapulteert een kasseiweg Belle onmiddellijk terug in de tijd, naar het geboortedorp van haar mama. Waar Belle Perez is, is Spanje nooit ver weg.
 
Bij aankomst toont Eric beelden van de preselecties van Eurosong 1999, het prille begin van Belles carrière. Ze was amper 23 jaar toen ze deelnam en kon haar zenuwen tijdens haar single ‘Hello World’ maar moeilijk in bedwang houden. Vooral de kritiek van Marcel Vanthilt, die Belles gezang vergeleek met een doodgeknepen muisje, liet een diepe indruk na bij de zangeres. “Iedereen zegt dan dat je het goed gedaan hebt, maar je bent op dat moment zo teleurgesteld… Ik had er zo naartoe geleefd. Maar ja, ik wist ook niet beter. Het was de allereerste keer dat ik zoiets deed.”
 
De gemiste kans bij Eurosong bracht de piepjonge Belle Perez voor ze het goed en wel besefte naar het grote Amerika: “Nog geen twee weken na Eurosong had ik een ticket voor Amerika op zak.” Van Noord- tot Zuid-Amerika, Belle stond met ‘Hello World’ op de grootste podia en veroverde de Zuid-Amerikaanse hitlijsten. “Ze vragen wel eens wat de succesformule is. Ik weet het ook niet, maar ik ben wel heel blij dat ik het heb mogen meemaken.” Na een hectisch jaar in het buitenland, waarin ze meer werd geleefd dan zelf leefde, keerde Belle toch terug naar haar thuis in Vlaanderen.
 
Thuiskomen doet Belle eigenlijk net zozeer in Spanje. Alles begint met abuelo Manuel en abuelita Josefa, haar grootouders langs moederskant, die in de jaren 60 van Castanar de Ibor in Spanje naar België verhuisden. Toch was Spanje nooit ver weg. Als kind reisde het gezin Perez elke zomervakantie met de auto naar de familie in Spanje. 
 
Wanneer Eric opmerkt dat ze over die vakanties spreekt vanuit een soort gemis, bevestigt Belle dat volmondig: “Het verlangen naar Spanje heb ik op de een of andere manier toch meegekregen in mijn genen. Ik ben er niet geboren, dus dat is anders voor mij dan voor mijn grootouders en ouders. Maar de momenten die ik in Spanje heb beleefd, zal ik nooit meer vergeten.”
 
Belles grootouders werkten zich uit de naad voor een goed leven hier in België. Toch was het gemis uiteindelijk te groot. “Op een gegeven moment zijn ze terug naar Spanje vertrokken,” vertelt Belle. “Eigenlijk neem je als kleinkind dan al een stukje afscheid van je grootouders. Ik heb het daar heel moeilijk mee gehad.” 
 
Ondanks het gemis van haar grootouders dat Belle als kind ervoer, gaf ze een aantal jaar geleden haar zegen aan haar ouders om hetzelfde te doen. Haar ouders twijfelden, wilden voor hun kinderen in België blijven, maar in 2018 verhuisden ook zij voorgoed terug naar Spanje. “Aan de kersttafel hebben mijn zus en ik hen gezegd: Mama, papa, jullie hebben het goed gedaan, wij zijn trotse dochters, maar het wordt misschien tijd om terug te gaan.”
 
Belle voelt zich niet alleen Spaans, maar is dat ook nog steeds op papier. “Ik heb nog altijd een Spaans paspoort en een Belgische verblijfsvergunning,” bekent ze tijdens de lunch. Ondanks dat ze zich ook in hart en nieren Belg voelt, is de naturalisering er nooit van gekomen en behoudt ze liever haar Spaans paspoort. “Ik zou nooit de stap kunnen zetten.” Binnenkort vervalt Belles verblijfsvergunning, maar van Eric krijgt ze alvast een positief advies om haar verblijf in België te verlengen. 
 
Hoe scoort Belle op haar fysieke proeven? Welk Amerikaans popidool imiteerde ze als kind? Op welke bijzondere plekken werd de videoclip van ‘Hello World’ getoond? Wie zijn haar verrassingsgasten? Je ontdekt het allemaal in Het huis.
 
Het huis met Belle Perez: dinsdag 10 december om 20.40 uur op VRT 1 en VRT MAX.

Er zijn zo ontzettend veel mensen die het financieel moeilijk hebben, zonder dat we er ons echt bewust van zijn. Volgens Kristel Verbeke hebben we ook te weinig begrip voor die mensen.

“Armoede doet hetzelfde met mensen als een burn-out. Je voelt je constant alert en opgejaagd. Je stelt je voortdurend vragen. Tegen mensen met een burn-out zeg je niet dat ze maar wat harder moeten werken, dus waarom zeg je dat dan tegen iemand in armoede”, vraagt ze zich af in Goed Gevoel.

Kristel weet wat het is om op te groeien in armoede, want ze heeft het tijdens haar jeugd zelf meegemaakt. Erover praten vindt ze nog altijd lastig.

“Het is een woord dat zich lastig laat vangen. Ik zeg liever dat geld bij ons voor veel stress zorgde. Ik ben opgegroeid in een normaal arbeidersgezin, waar geld geen probleem was. Tot mijn ouders scheidden.”