Aster Nzeyimana aan genocide ontsnapt

Hij is de rijzende ster op de sportredactie van de openbare omroep en slaapt met Lize Feryn. Hoeveel geluk kan een mens in het leven hebben? Vraag het maar eens aan Aster Nzeyimana, die vandaag met veel spanning naar de finale van het WK in Rusland zal kijken. U weet wel, dat WK waarbij de Rode Duivels meer dan terecht brons behaalden. Aster genoot van dat WK en staat deze week in De Zondag met een groot interview dat voor een groot deel over sport gaat. Aster ademt dan ook sport, dat is zijn leven. Nochtans droomde hij er ooit van om zanger te worden maar het grootste probleem is dat hij naar eigen zeggen niet kan zingen. Die andere droom was om profvoetballer te worden maar ook dat feestje ging niet door. “Voetballen kan ik wel, maar ik was geen basisspeler”, vertelt Aster in De Zondag. “Ik mocht wel blijven bij Aalst, maar ik wist dat ik geen perspectief had op een basisplek. Dan moet je keuzes maken. Je bent negentien, je gaat studeren, je mooiste jaren komen eraan”, weet Aster. “Ik was niet bereid om die opoffering te maken voor die minieme kans op een carrière in het profvoetbal”. En dus ging Aster studeren, rechten zelfs. “Ik heb spijt van die keuze, moet ik toegeven. Ik zat niet met de idee advocaat te worden maar ik wou vooral een sterk diploma waarmee ik alle kanten uit zou kunnen.”

Aster kreeg al snel de kans om bij MNM te starten én journaalanker te worden. Het gevolg laat zich raden: hij zette zijn studies stop. “In de medewereld mag je geen tijd verliezen. Je moet elke kans grijpen, want de plekken zijn duur”, dacht Aster en hij ging volledig voor zijn carrière bij de openbare omroep. Aster woont al 24 jaar in België en werd in Rwanda geboren, net voor het uitbarsten van de genocide in 1994. “Mijn papa werkte daar als dokter, mijn mama als vroedvrouw. Toen ik geboren werd, was het plan om tijdelijk terug naar België te keren. Mijn mama wou dat ik de Belgische nationaliteit zou hebben. Maar dat tijdelijke is definitief geworden. Enkele dagen na ons vertrek is het vliegtuig met de Rwandese president Habyarimana neergehaald en is de genocide uitgebroken. Je kan dus wel stellen dat ik ongelooflijk veel chance heb gehad”, besluit Aster.

Lees het volledige interview in De Zondag.