Emma Rotsaert had één grote eis voor geliefde

Wanneer de reporter van Humo aan Emma Rotsaert vraagt wat haar het meest definieert als volwassene geeft de actrice aan dat ze een ongebreidelde gulzigheid heeft naar muziek.

“Ik had eigenlijk maar één eis toen ik ging samenwonen met mijn vriend”, gaat ze van start. “In élke kamer zijn muziekinstrumenten toegestaan, en we moeten ze onmiddellijk kunnen inpluggen. Zo is het ook echt: we ontbijten tussen de orgeltjes en slapen naast de gitaren. Wanneer het verlangen opdoemt, beginnen we meteen te spelen.”

Ook haar ongeduldig karakter zou Emma wel eens kunnen definiëren. “Ik vind het erg, maar het lukt me haast nooit om een boek te lezen of een film helemaal uit te kijken. Altijd weer komt het moment waarop de ongedurigheid me bespringt: ik moet iets dóén! Tijd is er om te worden benut!”

Een typerende West-Vlaamse karaktertrek volgens de reporter. “Onlangs was ik verkouden en ging ik in Antwerpen naar de apotheker. Hij gaf me medicijnen, en zei erbij dat ik mezelf moest toestaan te rusten. Ik bleef even haken aan het persoonlijke van die boodschap, aan de samenzweerderige toon waarop de apotheker ze had uitgesproken. Waarop hij me vertelde dat hij óók uit West-Vlaanderen komt: 'De provincie van wroeten, werken en dóórgaan. Maar soms heeft een mens nood aan efkes rustig aan.”