Jaak Van Assche zag als kind de bommen vliegen
Jaak Van Assche is geen open boek als het om zijn gevoelens gaat. “Het is mij al vaak verweten dat ik er niet in slaag mijn emoties te uiten”, bekent hij in Dag Allemaal. “Misschien ben ik daarom wel acteur geworden, om dat te compenseren”.
Dat geslotene komt wellicht door zijn opvoeding. Jaak verhaalt over zijn strenge vader en de soms hardhandige aanpak op school. “Wij moesten ons gedeisd houden, zeker wat het uiten van emoties betreft. En ik ben altijd zo gebleven.”
De harde tijd en de angstige periode waarin Jaak Van Assche opgroeide hebben zijn persoonlijkheid getekend. “Ik ben een kind van de oorlog, hé. Wij moesten sterk zijn, zagen en klagen werd als zwakte aanzien”, verklaart hij in Dag Allemaal.
In de tijd dat Jaak Van Assche nog aan politiek deed, reageerde hij weleens emotioneel en boos op sommige vragen of situaties. “Toen ik mezelf daarop betrapte, heb ik eraan gewerkt om wat cerebraler te zijn, logischer en zonder al te grote emoties.
Jaak volgt nog wel de politiek, maar zonder zelf aan het debat deel te nemen. “Het is nu aan de jongere generaties, al voel ik dat de kandidaten schaarser worden”, merkt hij op.
