Jean Blaute: “Ik ben toen gewoon gecrasht”
Je bent jong en je wil wat, dacht Jean Blaute toen hij 18 werd. Hij was opgegroeid met muziek en wist al heel snel dat hij daarin verder wilde. Hij trok op zijn 18de de wereld in en ging zelden nog naar huis.
“Enkel om mijn roes uit te slapen en dat terwijl mijn was werd gedaan. Mijn zus miste me. Ze was haar steun en toeverlaat kwijt”, bekent Jean in Dag Allemaal.
Een rebel is Jean vroeger nooit geweest, hij protesteerde graag op zijn eigen manier. “Als iedereen lang haar had en parka’s droeg, ging ik op de Avenue Louise een schoon kostuum kopen. Want: The Beatles waren ook mooi gekleed. En The Beatles, dat was mijn groep, mijn muziek.”
Jean ging dus al vrij vroeg de muziekwereld in, en dat was leuk, maar het liep voor de zanger en muzikant ook niet altijd even goed af. Zeker niet nadat hij in het Brusselse terechtkwam.
“Ik werd geregeld gevraagd als studiomuzikant en zo haalde ik ook in het conservatorium in Brussel geen diploma. So what, ik verdiende goed, er werd hard gewerkt en hard gefeest. Te hard, dat bleek toen ik 23 jaar was en totaal uitgeput in het ziekenhuis belandde.”
Op een nacht liep het fout en ging het niet meer goed met Jean. Toch sukkelde hij met z’n camionette naar Zottegem. “Daar crashte ik totaal. Ik woog nog 50 kilo en mijn bloeddruk was zo goed als verdwenen. Na zes weken ziekenhuis hebben ze me aangeraden een ander beroep te kiezen. Maar dat was niet aan de orde.”
