Jongste deelnemer wint 'Homo universalis' van Iedereen beroemd
Was hij enkele dagen eerder geboren, mocht hij niet deelnemen!
Het populairste televisiespel van het moment, 'Homo universalis' uit Iedereen beroemd, kende vandaag 27 juni zijn einde. Elke weekdag zaten bijna 880.000 kijkers (Live+7, 4+; 8 februari tem 14 juni) kijkers gekluisterd aan het scherm om de spannende afvalrace te volgen. 100 dagen lang, vanaf 11 februari, zocht Iedereen beroemd naar de man of vrouw die alles kan. 100 kandidaten waagden hun kans en kregen elke dag een nieuwe opdracht, van hun gezicht bedekken met zoveel mogelijk wasknijpers over netbal spelen, steltlopen, een taalvaardigheidstest afleggen, tot een stoelenrace en vuur maken. Elke dag viel er iemand af, tot er uiteindelijk nog twee kandidaten strijden om de felbegeerde titel bijhorende prijs.
Donderdagavond 27 juni werd de finale gespeeld tussen de 18-jarige Selattin Defevere uit Zedelgem en de 52-jarige Steven De Weirdt uit Hever. De benjamin van de groep kon zich uiteindelijk kronen tot winnaar, en volgde zo Guy uit Geluwe op als homo universalis. Opnieuw een West-Vlaming die de titel van alleskunner mag dragen, dus. De finaleproef kostte de deelnemers letterlijk bloed, zweet en tranen: wie als eerste een druppel van de drie lichaamsvochten kon produceren, won de finale. En hoewel Steven na de deelproef met het zweet de voorsprong had, kostte het Selattin minder moeite om een traan te produceren. Zo won hij de finale na een spannende strijd.
Selattin was de jongste deelnemer van dit seizoen. Hij schreef zich in toen hij nog maar 17 jaar was en eigenlijk net te jong was om deel te nemen. Gelukkig werd hij 18 jaar op de eerste opnamedag. Selattin vertelt: Mijn zus ging zich inschrijven en vroeg of ik ook wilde meedoen. Toen pas zag ik dat je 18 moest zijn. Maar ik dacht: je kan maar proberen! 'Homo universalis' is echt iets voor mij: vorig jaar hebben we het op Chirokamp gespeeld met een kleine groep, en had ik gewonnen. Ik speel heel graag spelletjes. Voor de opnames nu dacht ik dat mijn jonge leeftijd een nadeel kon zijn: dat ik wat levenservaring miste, of bij een quiz bepaalde antwoorden niet zou weten. Maar uiteindelijk had het vooral voordelen: ik was meestal fysiek een van de snellere kandidaten.
Selattin kende een valse start bij het begin van de opnames: hij lag er bij een van de eerste proeven, de kusjesdans, al bijna uit. Nadien kwam hij gelukkig niet meer in de gevarenzone terecht en gaf hij zich steeds 100%. Toch kon hij na de finale niet meteen geloven dat hij gewonnen had:
Ik was heel erg blij op dat moment, maar ik kon het eigenlijk niet geloven. Al dat gejuich en die confetti voor mij?! Ik had nooit gedacht dat ik zou kunnen winnen. Zeker tijdens de finale toen Steven al aan het derde deel van de proef raakte, en ik nog altijd met het tweede deel bezig was.
