Marijn Devalck: “Dat joeg haar schrik aan”
Als er iemand niet meer zou willen verhuizen uit Brakel, dan is het Marijn Devalck wel. Hij woont er al sinds zijn vierde en hij kan niet meer zonder zijn streek. Hij had er een fantastische jeugd en heeft nooit het idee gehad om ergens anders te gaan wonen.
“Al moet ik toegeven dat ik eigenlijk wel een tijdje ben weggeweest en ook weer teruggekeerd. Toen ik mijn huis had gekocht, ben ik het beginnen verbouwen. Maar toen het pas in 1985 zowat bewoonbaar begon te worden, ben ik hier noodgedwongen moeten vertrekken”, zucht Marijn in Primo.
Het huwelijk van Marijn was op de klippen gelopen en hij werd door zijn toenmalige echtgenoten uit zijn huis gezet. Twaalf jaar lang is hij weggeweest, naar Antwerpen. Pas na de scheiding is hier daar terug gaan wonen.
“En ik woon hier nu met Ilse, mijn levenspartner. Ilse is van Antwerpen en had heel wat vooroordelen omtrent de boerenbuiten. Vooral het geroddel in zo’n klein dorp joeg haar schrik aan. Maar ze werd eigenlijk onmiddellijk op haar gemak gesteld door mijn toenmalige buurvrouw Martha.”
