woensdag 10 oktober 2012
Peter Gombeir – Kamer 241: een ziek debuut (leestip)
Peter Gombeir verbleef vijf weken in kamer 241 en begon er samen met zijn herstel aan zijn eerste roman. Omdat de werkelijkheid te ziek is voor woorden, maakte hij er fictie van. Kamer 241 is een niet alledaags en onvergetelijk debuut.
Peter Gombeir verbleef vijf weken in kamer 241 en begon er samen met zijn herstel aan zijn eerste roman. Omdat de werkelijkheid te ziek is voor woorden, maakte hij er fictie van. Kamer 241 is een niet alledaags en onvergetelijk debuut.
Het is februari. En maart. Slecht nieuws. Naar het ziekenhuis. Operatie en zo. Kamer 241. Vijf weken. Alles wat mis kan lopen, loopt mis. Maar het komt wel goed. Dat moet. Dokters en verpleegsters. Familie en vrienden. Zeven kamergenoten. Afgrijselijke mensen. Neem nu Gaston. Een boer. Stinkt uren in de wind. Nooit een vrouw gevonden. Niet moeilijk. Ik ben Peter, 33 jaar. Ik woon in de Westhoek. Ik kan heel goed niets doen. Ik snoep graag. Ik werk bij de toeristische dienst. Ik had een tumor van 20 centimeter in mijn buik. Erger dan dat: de verveling. En die medepatiënten! Ik wil weg. Zo snel mogelijk.