Politie valt Johan Veugelers aan

Het was zaterdag het dagje van Johan Veugelers niet. De zanger en muzikant had een optreden op de kermis in Zelzate maar daar geraakte hij niet zomaar. De omgeving was afgezet en de ingang werd bewaakt door een politieagent van de zone Puyenbroeck. “Aangezien wij niet wisten waar we moesten zijn en er meestal afspraken zijn gemaakt tussen organisator en politie over het al dan niet doorlaten van auto’s van artiesten die met allerlei materiaal hun optreden komen verzorgen reden wij tot aan deze politieagent om te vragen hoe en wat.” Maar daar was die agent duidelijk niet blij mee. De man begon al van ver teken te doen dat Johan met zijn wagen moest terugdraaien. Niet wetend hoe Johan dan wel op zijn bestemming moest geraken, besloot hij de agent even aan te spreken. Die zou hem zonder twijfel kunnen vertellen hoe hij tot op de plaats van afspraak kon geraken.

Daar had de agent echter geen zin in. “Nu, omdraaien! Nu! Weg hier!”, reageerde de agent. “Nadat ik meerdere pogingen ondernam om de agent op een vriendelijke en beleefde manier de situatie uit te leggen en vroeg hoe ik dan het beste zou kunnen omrijden onderbrak hij me steeds en gaf hij aan hier geen boodschap aan te hebben, keerde hij ons de rug toe en bleef maar roepen dat we moesten omdraaien. We kregen niet de mogelijkheid om onze vraag te stellen laat staan de situatie uit te leggen. Aangezien ik mij door het onprofessionele, onhandige en allesbehalve dienstbare gedrag van deze politieagent zo slecht behandeld voelde gaf ik aan dat ik zijn legitimatie wilde zien zodat ik een klacht tegen hem kon indienen. “Die krijg je niet” snauwde hij en keerde mij vervolgens weer de rug toe.”

“Ik heb vervolgens – nog steeds niet wetende waar ik precies moest zijn en hoe ik daar kon geraken – mijn auto geparkeerd en ben naar meneer toegelopen om nogmaals aan te geven dat ik graag zijn legitimatie wilde zien om zodoende een klacht te kunnen instellen. Ik kreeg weeral dezelfde reactie. Toen ik aangaf de politie te gaan bellen snauwde hij me toe: “doe maar!”. Johan zette zijn wagen aan de kant en besloot een stukje te filmen voor zijn blog. “Ik was mezelf nog maar een paar seconden aan het filmen toen ik opeens werd aangevallen. Ik zag dat dit de betreffende politieagent was en die probeerde mijn telefoon af te pakken. Ik wist mijn telefoon goed vast te houden en me te bevrijden uit zijn armen. Het lukte me de politieagent meteen na de aanval – toen hij zich aan het opmaken was om mij een 2^de keer te lijf te gaan - duidelijk op camera vast te leggen. Toen hij dit in de gaten kreeg staakte hij zijn aanval. Gelukkig maar dat ik aan het filmen was, ik had niet willen weten wat er anders was gebeurd… “



Johan en zijn vriendin belden naar de politie om een klacht in te dienen maar die konden niet meteen een ploeg sturen en dus besloot het duo verder te rijden en op een later moment een klacht in te dienen. “Toen wij aanstalten maakten om te vertrekken kon de politieagent het niet laten om de “pesterijen” voort te zetten. Hij wist dat het optreden moest beginnen en verhinderde dat ik kon vertrekken. Ik vroeg op welke grond hij mijn vertrek wou verhinderen en of ik officieel was aangehouden. Dit was niet het geval en daarom gaf ik aan dat ik dan vrij was om te gaan en staan waar ik wilde. Weer een spelletje “blufpoker” van onze dienstbare en integere politieagent, die toen ook maar gauw zijn “keutel introk”. Jammer genoeg had hij iemand voor zich die iets meer juridisch onderlegd was en hier niet intrapte.”

Johan werkt namelijk op de rechtbank….

We vervolgden te voet onze weg naar de tent waar we moesten optreden. Onderweg kwamen we de collega agente tegen van de politieagent. We waren opgelucht dat we iemand “in het betrouwbare blauw” – ook van zone Puyenbroeck - konden aanspreken over de situatie waar we zojuist zo van ontdaan waren! Toen zij doorkreeg dat het over haar collega ging konden we hier ook op weinig begrip rekenen: ze wilde zich er niet mee bemoeien en “hoe zou je zelf reageren als je al 200 keer burgers hebt moeten terugsturen?” Waarop Anja antwoordde: hoort een politieagent zowel de 1^ste alsook de 200^ste burger op een correcte manier te behandelen?

Tot overmaat van ramp werd de wagen van Johan Veugelers aangereden tijdens zijn optreden. Maar gelukkig zonder vluchtmisdrijf. De vrouw die met haar wagen tegen de wagen van John reed, bleek ook al het slachtoffer geweest te zijn van een supervriendeljke agent. “Bij het passeren van de betreffende politieagent waarmee we enkele ogenblikken eerder al onaangenaam kennis hadden gemaakt kon die zijn lach niet onderdrukken. “Met de opmerking “Karma zeker…” maakte hij zijn leedvermaak nog meer duidelijk. Niet het integere en dienstbare gedrag dat je zou mogen verwachten van een politieagent.

“De vrouw die tegen onze auto was aangereden vertelde dat ze het heel erg vond dat dit was gebeurd. Zij vertelde tegen Anja dat ze ook had moeten omkeren op aanwijzing van deze politieagent en dat ze een stuurfout had gemaakt omdat ze was ontdaan door de manier waarop haar dit werd bevolen....”



Johan besluit met zijn verhaal naar buiten te komen. “Ik ben geschrokken en ontdaan door de gedragingen die deze politieagent zich meent te kunnen permitteren. Hij maakt hierdoor niet alleen het imago van de politie maar ook dat van al zijn collega’s die hetzelfde uniform dragen ten schande. Ik ga hier dan ook zeker over in gesprek met de Burgemeester van Zelzate en verwacht excuses van deze politieagent!”