Sven de Leijer: "Hopelijk komt er ooit een tweede kindje"

Je ongeboren kindje verliezen, als ouder is er niks erger. Maandenlang kijk je uit naar de komst van je kleinste, maar ook grootste geluk. Tot het plots uit je handen wordt weggerukt. Een pijn waarvan Sven de Leijer en zijn partner maar al te goed weten hoe het voelt.

“Je wordt je veel bewuster van de vergankelijkheid van het leven. Ik was al lichtjes een hypochonder. Zeker de eerste maanden erna dacht ik bij het minste rare hoestje of bultje direct dat ik terminale kanker had. Mijn lief had dat ook”, bekent Sven in Dag Allemaal.

Direct opnieuw proberen, dat is op dit moment nog niet aan de orde voor het koppel. Emotioneel zijn ze daar nog niet klaar voor en dat kan wel nog eventjes duren.

“Gelukkig zijn er in het ziekenhuis ook goede psychologen die ons in dat zoekproces begeleiden. Wie twee seconden nadenkt, beseft dat zoiets je hard raakt, dat je zo’n kindje nooit zomaar kunt vervangen.”

Een tweede kind is bij het koppel dus zeker nog niet uitgesloten. “En hopelijk komt er ook ooit een tweede, maar het zal geen vervangbaby zijn. Dat eerste is er, en we zullen daar altijd de ouders van zijn.”