Wout Bru blikt terug op jeugdjaren

In Het Laatste Nieuws lezen we dat Wout Bru een echte Kempenaar is.

“Geboren in Beerse. En opgegroeid, als middelste, in een gezin van drie jongens”, gaat de chef van start. “Mijn vader is Oost-Vlaming, mijn moeder van de Limburgse Kempen, ze hebben elkaar leren kennen tijdens een soort scoutsreis naar Ieper, maar ze kozen als tussenweg voor de provincie Antwerpen en zijn daar altijd blijven wonen en werken. Hij als psychotherapeut, zij als lerares.”

Wout merkt op dat ze het thuis erg goed hadden al was de opvoeding wel met de harde hand. “Niet dat we slaag kregen, maar wel af en toe een lap rond onze oren.”

In tegenstelling tot zijn broers was Wout geen studiebol. “We waren, als broers, gewoon heel anders. Langs de ene kant twee nerds die 98 procent haalden op school. En dan ik, die actie wilde, en wilde spelen, en vol energie zat, en altijd maar met mijn broers wilde vechten. 'We zullen onze Wout wel aan een job helpen in de fabriek', zeiden mijn broers dan en ik ben dat altijd blijven meedragen. Mijn ouders lieten me weliswaar vrij om te doen wat ik wilde, en hebben al mijn keuzes gesteund, maar toch. Als je elke keer opnieuw het gevoel krijgt dat je dom bent: dat markeert je. Of ik daar een minderwaardigheidscomplex aan over heb gehouden, vraag je? Absoluut, ja. Ik heb een enorme bewijsdrang. Als ik iets wil, plooi ik niet. Dan moet ik het, koste wat kost, realiseren. Ik ben die straatvechtersmentaliteit nooit meer kwijtgeraakt.”