‘De Slimste Mens Ter Wereld’ won ze dan wel niet, ze mocht wel aanwezig zijn op de uitreiking van de MIA’s. Voor ze van de show ging genieten wandelde ze vol enthousiasme over de rode loper aan het Sportpaleis van Antwerpen.
De fans van Boudewijn de Groot zullen het boek van Boudewijn ongetwijfeld al in huis hebben gehaald. Het boek is een terugblik geworden op zijn leven, met een kritische, maar ook liefdevolle blik.
“Je mag geen enkel liedje verguizen’, zeg ik in mijn boek. Er zijn wel liedjes waarvan ik denk: vandaag zou ik ze zo niet meer maken. Technisch is er ook zoveel veranderd. Maar op dat moment vond ik ze erg goed of in elk geval goed genoeg. Ik heb ze op plaat gezet. Ik ga nu niet zeggen: het was maar niks. Alle liedjes behoren tot één geheel, in die zin ligt mijn hele leven in die liedjes”, legt hij uit in Plus Magazine.
In zijn boek heeft Boudewijn het over de verhalen achter de vele liedjes die hij heeft geschreven. Volgens sommige neemt hij daardoor het mysterie een beetje weg rond al die prachtige nummers.
“Ik breng anekdotes rond een liedje, maar ik probeer niet elk symbool of elke metafoor uit te leggen. Die ruimte voor interpretatie moet er nog zijn. Zolang een liedje maar bij iemand iets oproept, is het doel bereikt. Daar gaat het om. Wie ernaar luistert hoeft niet precies te begrijpen wat ik ermee bedoel.”
Wat een prachtig programma is ‘De Expeditie: Groenland’ toch. We leren een aantal BV’s van een heel andere kant kennen en ontdekken ook hun meest emotionele kant. Ook Tine Embrechts vond het fantastisch. Voor haar was het iets waar ze echt nood aan had.
“De vraag om mee te doen aan De Expeditie: Groenland kwam op het perfecte moment in mijn leven. Ik zat al een tijdje wat minder goed in mijn vel. Ik voelde me langs alle kanten overbevraagd en overprikkeld, waardoor er een soort vermoeidheid in mijn hoofd was geslopen. Ik leef op emotie. Bij alles wat ik doe, wil ik kunnen voelen dat ik het graag doe. Ik wil nooit staan liegen, niet tegen het publiek maar ook niet tegen mezelf. Dat maakte me ongelukkig. Misschien heeft dat ook met het ouder worden te maken”, klinkt het in Story.
Tine was de drive en de sprankel niet alleen bij haar werk een beetje kwijt, maar ook bij haar kinderen. Het liefst van al wilde ze van iedereen weglopen.
“Ik had nood aan tijd voor mezelf. Voor alle duidelijkheid: ik zat niet op de rand van een burn-out of zo. Maar als ik niet aan de alarmbel had getrokken en even uit die ratrace was gestapt, dan had het wel daarnaartoe kunnen leiden.”
Een programma als ‘Astrid en Natalia: Back To Reality’ was een programma dat bakken kritiek kreeg.
“Er gaan altijd negatieve reacties zijn. Ik hoop dat mensen beseffen dat we geen Panorama wilden maken. Het was een entertainmentprogramma omdat Astrid en ikzelf ons lieten onderdompelen in een situatie die we niet kenden, maar de achterliggende boodschap is wel bewustzijn creëren rond het thema”, vertelde Natalia in Het Nieuwsblad.
Het was schrikken voor beide dames toen ze nog maar amper 515 euro aan huishoudelijk budget hadden voor de hele maand. Ze hadden toch op iets meer gerekend.
Voor Astrid was het een maand lang alleen maar uitrekenen zodat ze met dat budget zouden rondkomen. En zo werd het kopen van een auto ook geen makkelijke klus.
“Op een bepaald moment hoor je me zeggen dat er geen airco is, maar je moet dat in de juiste context zien. Er was een hittegolf en mijn kinderen moesten 45 minuten op de achterbank naar school”, legt Astrid nog even uit.
Emma Salden moet toegeven dat ze best tevreden is met zichzelf. Mocht ze zichzelf punten geven, dan geeft ze zich een 7,5/10. Maar dat is niet altijd zo geweest.
“Ik ben een meter tachtig en dat maakt me onzeker. Zie ik een mooie broek, heb ik water in de kelder. Hakken draag ik amper. Innerlijk ben ik ongeduldig en dus heb ik fomo. Na een zware werkweek moet ik thuis uitrusten. Dat kan ik niet als ik weet dat mijn vrienden op café zitten”, zegt ze in Nina.
Emma is bekend van Qmusic natuurlijk en het is wel een feit dat veel bekende mensen vaak oneerbare voorstellen krijgen. Dat is bij Emma soms niet anders.
“In mijn dm's gaat het van expliciete beelden tot haatberichten. Ik ben soms een dag niet goed van zo'n beeld. Het gekste was een man die geld wilde betalen voor mijn sokken en schoenen."
In het echte leven is Elise Roels een leerkracht op een middelbare school in Brussel. Dat combineert ze met haar acteerwerk in ‘Thuis’. Iets waar ze toch braaf de toestemming voor heeft gevraagd aan de schooldirecteur.
“Ik denk niet dat het per se nodig was, maar ik heb open kaart gespeeld en gezegd dat ik een telefoontje van 'Thuis' had gekregen. Ik heb in het kort de verhaallijn uitgelegd en gevraagd: 'Zou jij dat oké vinden? Kan ik dat combineren met school?' Mijn directeur stemde eigenlijk meteen in”, zegt ze in Primo.
Elise heeft een goed evenwicht gevonden in beide jobs en staat op de set op maandag en dinsdag en geeft les de overige 3 dagen van de werkweek.
“De productie van 'Thuis' weet dat ze mij op die dagen niet kunnen inplannen. Tijdens mijn koffiepauze op de set beantwoord ik soms nog berichten van leerlingen die zijn verstuurd via het digitale schoolplatform Smartschool. Ik kan de meldingen ook uitschakelen, natuurlijk. Maar het voelt belangrijk om snel te kunnen reageren op vragen en opmerkingen van mijn leerlingen, zelfs als ik op de set ben.”
Toen Stephanie Planckaert de vraag kreeg van VTM aan welke toffe programma’s ze nog eens zou willen meedoen was ‘Een Echte Job’ daar een van. Toen ze haar uiteindelijk ook effectief vroegen voor het programma heeft ze geen moment getwijfeld.
“Ik wist niet waar ik zou terechtkomen en dat vond ik niet erg, want ik had geen voorkeur. Het was dus een complete verrassing dat ik op thoraxheelkunde terechtkwam, dat is alles wat met slokdarm en longen te maken heeft”, legt ze uit in Flair.
Door stage te mogen doen in het ziekenhuis heeft Stephanie wel de smaak te pakken. Ook al was het niet meteen de eerste job waar ze aan zou denken toen ze jong was.
“Dat was vroeger niet het eerste waar ik aan zou denken als ik met een blanco blad zou beginnen, maar nu ik dit ervaren heb: zéker. Ik vind het jammer dat het gedaan is, want ik deed het heel graag. De job lag me volledig!”
Wie houdt van een goeie misdaadreeks en een beetje horror kunnen we de nieuwe reeks ‘Styx’ aanraden. Het genre is behoorlijk nieuw in Vlaanderen en het is nog af te wachten of Vlaanderen hier ook echt klaar voor is. In een van de hoofdrollen zien we Koen De Bouw als dokter Frank.
Dokter Frank ziet er behoorlijk verwilderd uit in de reeks en dat is iets wat we niet meteen van Koen gewoon zijn. Maar hij vond het niet erg om zo in beeld te komen, als acteur hoort dat erbij.
“Integendeel, want het is iets waarnaar ik altijd een beetje streef. Vanaf mijn late tienerjaren werd ik beschouwd als een zogenaamde 'mooie jongen', maar in de filmwereld levert dat niet veel op, vond ik. Bovendien wilde ik me altijd wapenen tegen het ouder worden. Ik wilde met dat soort schoonheid eigenlijk niks te maken hebben, dus heb ik altijd bewust geprobeerd om daar afstand van te nemen”, zegt hij in Primo.
Als acteur ben je volgens Koen best niet te ijdel en dus valt dat bij hem ook allemaal heel goed mee.
“IJdelheid is de grootste vijand van een acteur. Als je ego in de weg zit, kan je een rol nooit tot een goed einde brengen. Een goeie acteur dient het verhaal en niet zichzelf.”
Had je het enkele maanden geleden aan Kristel Hubeny gevraagd, dan zag ze haar huwelijk met Regi liever niet op televisie. Ze weigerde het eerste aanbod en had daar geen behoefte aan. Maar al snel kwam daar verandering in.
“We hebben een filmtestje gedaan toen ik mijn trouwjurk ging kiezen en toen ben ik gezwicht. Het klikte ook heel goed tussen mij en het productieteam. Ik kookte zelfs voor hen na lange draaidagen. Regi vond dan dat ik overdreef met mijn gastvrijheid, maar ik zei dan tegen hem: 'Je kan van een Genkse toch niet verwachten dat ze geen extra bordje zet?'”, lacht Kristel in Het Nieuwsblad.
Niet iedereen is erg enthousiast over de relatie tussen Kristel en Regi. Sommigen vinden het allemaal een beetje te klef en overdreven en zijn afgehaakt met kijken naar ‘Regi gaat trouwen’.
“Ze hebben dat allemaal vrij waarheidsgetrouw verwoord… We zijn inderdaad verschrikkelijk melig bij elkaar, maar we kunnen het echt niet helpen. In het echte leven gedragen we ons niet anders dan met camera's in de buurt. Iedereen die ons kent, kan dat bevestigen.”
Samen met The Pebbles scoorde Fred Bekky als eerste Belgische groep ooit internationaal een enorme hit. Met hun ‘Seven Horses In The Sky’ veroverden ze het buitenland en wordt het nummer als de beste Belgische popsong ooit beschouwd.
“Het is lang geleden, hé. Wij zijn wel overal ter wereld gaan optreden, dat is een feit. Trouwens, er was nog een Belgische band die goed scoorde. The New Inspiration uit Gent. Maar eigenlijk was dat de eerste fake groep uit onze popgeschiedenis. Ze hadden een goeie zanger, Danny Sinclair, maar muzikanten waren er eigenlijk niet. Die band bestond alleen maar op papier. Die gingen zelfs niet optreden. Wij bestonden wél en wij speelden echt”, zegt Fred in Primo.
Mocht Bekky een Amerikaan zijn geweest, dan was hij nu schatrijk geweest met de verkoop van de single. Maar jammer genoeg woont hij in België/
“Als Belg in de showbizz, dat was een serieuze handicap. Dan werd je niet au sérieux genomen. Zelfs in Nederland raadden ze ons aan om Engels te spreken tijdens tv-shows, zodat het publiek niet zou weten dat we Vlamingen waren.”
