Dit weten weinig mensen over Stefaan Fernande: "kregen boze mails van hem"
De dood van componist Stefaan Fernande heeft heel wat teweeggebracht in de Vlaamse showbizzwereld. Heel veel artiesten hebben meer dan één traantje gelaten toen zij vernamen dat Stefaan er niet meer was.
Over de doden niets dan goed, maar één ding viel ons de dinsdag wel op: bijna alle artiesten reageerden dat Stefaan niet graag in de aandacht stond. Een applaus voor Stefaan? Dan maakte hij zich klein zodat zo weinig mensen hem zagen. Maar Stefaan had wél graag aandacht. Dat kunnen heel wat mensen uit de media samen met ons beamen.
Eerlijk? Wij dachten dat wij de enigen waren die wel eens een mail van Stefaan kregen als er iets over één van zijn nummers werd geschreven. “Waarom vernoemen jullie mijn naam niet? Ik heb dat nummer toch geschreven?”, stuurde hij dan via mail of messenger. Stefaan was daar regelmatig boos over. Waarom? Stond hij dan toch graag in de schijnwerpers?
De nood aan erkenning was groot, héél groot. Niets mis mee trouwens. Onze redactie, mensen van radio en televisie en menig ander journalist kreeg in het verleden één of meerdere soortgelijke mails. Alleen jammer dat Stefaan vaak op een boze manier reageerde. Een telefoontje met de vraag ‘Hé, je kan mij plezier doen door mijn naam even bij het artikel te zetten’ zou zoveel meer opbrengen dan een boze mail. Maar wellicht wachtte Stefaan totdat de emmer over dreigde te lopen om een mail te sturen.
Als medium is het niet altijd evident om ook de dames en heren componisten te vermelden. En waar trek je de lijn? Ook de drummer, gitarist of violist van een nummer is een belangrijk persoon. En dus houden de media het vaak bij de naam van de uitvoerende artiest. De plaats in een krant, weekblad of website is dan ook beperkt. Sorry aan alle creatievelingen wiens naam bij ons zelden of nooit verschijnt. Het is niet dat wij niet willen, het is een kwestie van grenzen te trekken.
En dat doen ook andere media. Hebt U bij ‘Radio 2 Zomerhit’ of bij ‘Tien Om Te Zien’ de presentatoren al eens horen zeggen wie een nummer geschreven heeft? Niet dus. En toch liggen net die componisten aan de basis van een nummer. Dat gebrek aan erkenning woog bij Stefaan Fernande behoorlijk door.
Het deed hem dan ook veel plezier dat Radio 2 en Sabam hem opnamen in de Eregalerij.
Recent maakte Stefaan er een erezaak van om op Facebook te melden dat bijvoorbeeld Radio 2 weer een nummer van hem had gespeeld. Soms zelfs twee achter elkaar. Daar was hij trots op, trotser dan op het bedrag dat hij uit de auteursrechten zou krijgen.
Die berichten op Facebook zullen wij in de toekomst helaas moeten missen, net zoals we Stefaan zullen missen. De persoon verdwijnt, de muziek en de herinneringen blijven. Al zullen die op lange termijn ook wel op één of andere manier vervagen. En toch…. De kans is groot dat wij nummers als ‘Porselein’, ‘Nobelprijs’, 'Vuurwerk', 'Requiem '98', 'Scars' en 'Meisjes Aan De Macht' nooit of nooit vergeten. En dat is maar goed ook. Het is het minste dat we voor Stefaan nog kunnen doen nu hij er niet meer is.
RIP Stefaan.
