Het pakkende verhaal van Griet Op de Beeck

In Humo getuigde Griet Op de Beeck openhartig over de eetstoornis waar ze lange tijd tegen gevochten heeft. De auteur herinnert zich nog de eerste keer dat ze opnieuw vast voedsel at tijdens een sushi-etentje.

“Het was voor mij een euforische avond. Ik dacht écht dat ik het had opgelost”, gaat ze enthousiast van start. “Maar de volgende ochtend overviel me een blinde paniek, omdat ik besefte dat ik dat voortaan elke dag opnieuw zou moeten doen.”

Het type anorexia waar Griet mee af te rekenen had heet ‘hard vasten’. “Ik at heel weinig, zorgde ervoor dat ik veel beweging had en werkte intussen heel hard. Eén van de redenen waarom ik lang niet heb durven te eten, was omdat ik wist: bij de overgang van anorexia naar opnieuw eten kun je uit de bocht gaan en eetbuien ontwikkelen. Dat is ook exact wat er is gebeurd: na een kleine twee jaar anorexia is het omgeslagen naar boulimie. Om de zoveel tijd speelde ik een heel brood naar binnen, om het onmiddellijk weer uit te braken. De schaamte was enorm. Ik walgde van mezelf en heb het heel lang aan niemand durven te zeggen.”