Michèle Cuvelier: “Ik kreeg het lastig als ik eruit moest”

Ouders van introverte kinderen zullen het ongetwijfeld herkennen: hun zoon of dochter zit liever in zijn eentje te lezen, dan buiten te gaan spelen met hun vriendjes. Iets wat ook voor Michèle Cuvelier heel herkenbaar was, toen ze nog jong was.

“Ik had als kind het geluk dat ik een heel grote slaapkamer had. Ik kon daar lekker mijn eigen wereld bouwen. Ik zat er heel vaak met mijn muziek, mijn boeken en mijn verbeelding. Dat was mijn veilige bubbel, en ik kreeg het lastig als ik er te lang uit moest”, klinkt het in Humo.

Ook de middelbare school en haar puberteit waren voor Cuvelier niet meteen de makkelijkste jaren. Het ging met ups-and-downs en vooral veel leerzame momenten.

“In die tijd wist ik nog niet wie ik was, had ik nog geen taal of handvatten om met mezelf om te gaan en voelde ik me vaak vreemd en zwaarmoedig. Gelukkig was er die bubbel van mijn slaapkamer als toevluchtsoord en kon ik altijd in mijn eigen wereld landen. Nu ik volwassen ben, weet ik: ik gedij niet in om het even welke omgeving. Drukte, uren aan een stuk sociaal zijn, veel prikkels, weinig echte connecties: dat is niet de context waarin ik kan floreren.”