Stijn Meuris haalt James Last door slijk
Stijn Meuris: James Last had iets van een slavendrijver.
James Last is amper een dag dood en Stijn Meuris laat zich al gaan. Over de doden niets dan goed? Niet bij Stijn Meuris. De zelfvolprezen muzikant, regisseur en journalist (what's in a name???) heeft het in zijn opiniestuk in De Morgen over de overleden orkestleider James Last. De manier waarover hij over de op 86-jarige leeftijd overleden James Last heeft, zegt vooral veel over Meuris zijn. Mensen uit het vak noemen Stijn vaker Stijn Zeuris dan Stijn Meuris. Maar laten we zelf niet vervallen in de gewoontes van Stijn Meuris . Waarover gaat het nu precies?
Geen paniek, dit wordt geen hommage aan de gisteren overleden dirigent/componist James Last. Daarvoor lag zijn oeuvre enkele stations te ver verwijderd van wat ik als interessante muziek beschouw. De kans bestaat echter dat hij, eenmaal begraven, in geen tijd de status zal krijgen van hipster en cultfiguur. Wat zeg ik: die kans is groot. Sta me toe daar mijn reserves bij te hebben. Ik vind niet dat iederéén die post-mortemstatus verdient. En James Last al helemaal niet, laat ons vooral ernstig blijven. Maar in tijden van sociale media weet je maar nooit, schrijft Meuris in zijn column.
Dat Meuris echt geen fan is van de muziek van James Last, blijkt al snel. Tot daar aan toe. Je moet geen fan van iemand zijn maar je moet we professioneel blijven en dat doet Meuris niet. Bovendien had ik altijd een beetje schrik van de man. Ik kon me niet aan de indruk onttrekken dat hij iets van een slavendrijver had, een autoritaire figuur die zijn orkest beschouwde als een machine met een beperkte cao.
Al deze uitlatingen zorgen voor een storm van kritiek richting Stijn Meuris. Op de sociale media krijgt Meuris er dan ook flink van langs.