Er zijn heel wat mensen die volop uitkeken naar de terugkeer van ‘De Droomfabriek’. Het programma was een van de populairste programma’s van de jaren 90 en de verwachtingen waren dus hoog gespannen.

“Ik denk dat 'De Droomfabriek' voor veel mensen een nostalgisch dopamineshot is. Wat prettig is, maar ook lichtjes verontrustend: wat verwachten ze misschien van ons”, vraagt Gloria Monserez zich af in Humo.

In ‘Vrede Op Aarde’, het eindejaarsprogramma van Sven De Leijer werd aan ‘De Droomfabriek’ een prijs uitgereikt voor ‘Vooruitzicht van 2024’ legde de druk alleen maar hoger voor Bart Peeters en Gloria Monserez.

“Dat we zonder één seconde zendtijd al een prijs in ontvangst hebben mogen nemen uit de handen van de grote Jan Peumans (de juryvoorzitter in 'Vrede op aarde', red.) heeft volgens mij toch vooral met de tijdgeest te maken. De wereld staat in brand, en op zulke momenten is entertainment een met hand en tand te verdedigen mensenrecht. In de Weimarrepubliek beleefden de jazzclubs ook gouden tijden, hè.”

Het zijn niet alleen de al iets oudere mensen die ‘De Droomfabriek’ kennen, het programma overstijgt generaties. “Als we de laatste maanden op straat kwamen, waren we zo'n beetje wandelende brievenbussen. Dan kwamen er 4-jarigen op ons af: 'Ben jij van het dromenhuisje?' De titel van het programma kenden ze niet, het concept wel”, lacht Gloria.

Tom Waes heeft al heel wat mogen reizen voor zijn beroep en is vaak van huis weggeweest. Daardoor heeft hij zijn kinderen vaak moeten missen. Toch vindt hij zichzelf geen slechte vader geweest.

“Natuurlijk was ik vaak weg voor mijn werk, maar ze hebben mij dat nooit kwalijk genomen. Het feit dat we nu zo'n goede band hebben - we zijn echt vrienden - zegt genoeg. En hoe druk het ook is, ze weten dat ze altijd op mij kunnen rekenen voor een luisterend oor of advies. Maar ze zijn zo goed bezig, ik ben heel trots op mijn kinderen”, klinkt het in Story.

Isah en Milo zijn trots op hun vader, maar dat wil niet zeggen dat ze naar al zijn programma’s kijken. ‘Het Verhaal Van Vlaanderen’ hebben ze dan wel weer gezien.

“Onlangs was Milo met een kameraad in Albanië en hij stuurde: 'Pa, hier moet je eens komen met Reizen Waes.' Waarop ik: 'Daar héb ik al een aflevering over gemaakt.' Mijn job interesseert hen niets. Thuis ben ik gewoon hun vader, ik vind dat supergezond. Ik ben zelfs blij dat ze niet in mijn voetsporen treden. Bovendien schuwen ze ook de schijnwerpers. Bij James De Musical zaten ze wel in het publiek, maar ze wilden niet in beeld komen. Ik respecteer dat.”

1    Het 7 Uur-Journaal    1.010.265‏
2    Thuis    1.009.297‏
3    Iedereen Beroemd    788.804‏
4    Blokken    734.437‏
5    Nieuws 19u VTM    682.691‏
6    De Dag Van Vandaag    679.645‏
7    Gewoon Buitengewoon    602.273‏
8    Familie    548.212‏
9    Sergio Over De Grens    432.856‏
10    Het 1 Uur-Journaal    405.654

Deze week in Dag Allemaal

Op het toppunt van haar roem, maar privé gaat het niet goed.
Relatie van Fien Germijns gaat door zware crisis
Ze woont nu op hotel in Antwerpen

Internetcriminelen kennen geen grenzen meer
Fake news: ook premier Alexander De Croo slachtoffer

Samen tegen ouderen-discriminatie
Sammy Mahdi en Martine Jonckheere
"Als ik al eens een job krijg, is het voor een belachelijk loontje"

Het superfenomeen van 'Kamp Waes'
Zijn tante Christel Domen: 'Dries is niet kapot te krijgen'

Jasmijn Van Hoof vroeg zelf om haar comeback in de soap
"Ik dacht dat ik 'Familie' totaal niet miste...."

Ze zoekt een man op tv, maar Jacky Lafon gaat zeker niet voor de eerste de beste
"Ik heb genoeg mooipraters en leugenaars gehad"

 

We leerden Juan Gerlo kennen dankzij de Studio100 reeks ‘Ghost Rockers’, maar nu leren we hem ook kennen als Aron in ‘Milo’. In de reeks speelt ook zijn vriendin Luka De Baets mee. Ze zijn al 1 jaar samen en dat is in groot contrast met zijn personage die een echte vrouwenzot is.

“Aron is iemand die altijd en overal de beste in wil zijn. Vroeger werd ik steevast gecast als de boy next door of als een held, nooit als de bad guy. Misschien omdat ik zolang een babyface had, wie weet”, lacht Juan in Tv Familie.

Gecast worden voor de boy next door, het kan een voordeel zijn, maar ook een nadeel. Maar Juan merkt wel een evolutie in de rollen die hij krijgt aangeboden.

“Eerlijk gezegd: nu het platte er wat af is, word ik eindelijk eens gevraagd voor straffere rollen. Niet dat Aron door en door slecht is, maar hij is ook niet helemaal zuiver op de graat. Als het moet gaat hij over lijken. Als acteur kan je dan verschillende troeven uitspelen, en dat is superplezant. Ik heb me geweldig geamuseerd op de set. Dit is zelfs één van de leukste rollen die ik ooit heb gespeeld.”

Wanneer bekende presentatrices en actrices een bepaalde leeftijd hebben bereikt, beginnen velen ook al te vrezen voor hun job. Eenmaal ze wat ouder zijn, komen ze immers minder en minder aan bod op televisie.

Dat is ook Margriet Hermans niet ontgaan. Zij komt ook minder op televisie dan vroeger, en dat vinden veel mensen jammer.

“Vrouwen als Lieve Blancquaert (61), Annemie Struyf (62) en Cath Luyten (46) scoren nog op de VRT', besluit Margriet. 'Het marcheert dus nog. Maar in het algemeen krijgen we toch te weinig kansen. Zelf heb ik ook een heel leuk nieuw initiatief klaar voor de VRT, ik ben benieuwd hoe ze daarop zullen reageren... Ach, het is op den duur gewoon niet meer eerlijk. Waarom moet een vrouw met twee grijze haren plots van het scherm? Misschien zijn vrouwen wel iets te naïef. Ze denken vaak: 'Als ik mijn best doe, zal het wel lukken.' Maar zo werkt het niet. Ze moeten een goed productiehuis hebben dat achter hen staat. Anders lukt het gewoon niet”, klinkt het in Tv Familie.

Aanleiding voor de discussie is het nieuwe seizoen van ‘De Droomfabriek’. Gevestigde waarde Bart Peeters is opnieuw van de partij, maar Sabine De Vos en Rani De Coninck zijn vervangen door de veel jongere Gloria Monserez.

“Ik vind het wel jammer dat ze Rani - of Sabine - niet gevraagd hebben voor 'De Droomfabriek'. Altijd vrolijk, ad rem en heel professioneel in programma's als 'De Droomfabriek' en later 'Mijn Restaurant'. Je hoort haar nog op de radio, maar ik zou het niet erg vinden om haar ook weer op tv te zien. Je merkt inderdaad dat er op vrouwelijke presentatrices nog steeds vaker een houdbaarheidsdatum staat. Zeker bij entertainmentprogramma's. Ik denk dat vrouwen als Siska Schoeters en An Lemmens - nog altijd maar prille veertigers - al de ouderdomsdekens zijn. En dat is vreemd, toch...”, zegt HLN-mediawatcher Bram De Brabander.

Met een mama en papa die allebei actief zijn in de media, is het niet altijd zo verwonderlijk wanneer de zoon of dochter dezelfde ambities koestert. Sky, de zoon van Karen Damen en Antony Van der Wee wordt gelukkig wanneer een camera op hem gericht staat. 

Enkele jaren geleden wou hij zelfs deelnemen aan ‘The Voice Kids’. Maar dat kon op dat moment niet. 

“Helaas was dat niet mogelijk, want ik zat toen exclusief bij VTM en kinderen van medewerkers mogen niet deelnemen aan programma's. Dat was dus een nadeel van de zoon te zijn van Karen Damen”, lacht Karen in Story. 

De zoon of dochter zijn van een bekend iemand, het heeft zo zijn voordelen, maar zeker ook nadelen.  

“Op school krijgt hij soms wel eens opmerkingen naar zijn hoofd. 'Denk je dat je meer mag omdat je de zoon ván bent?' Maar hij staat zijn mannetje. Als je hem te hard koeioneert, gaat hij in de tegenaanval.” 

Toen Gilles De Coster besloot om journalistiek te gaan studeren en niet veel later aan de slag kon bij VRT had hij natuurlijk vele richtingen die hij uit kon. Maar oorlogsjournalistiek is nooit een optie geweest. 

“Het is alleszins nooit ter sprake gekomen. Het is nooit op mijn pad beland en ik heb het ook nooit nagestreefd. Maar laat me duidelijk zijn: als ik vandaag opnieuw zou beginnen, zou het best een optie kunnen zijn. Ook al heb ik geen idee of ik daarvoor uit het juiste hout gesneden zou zijn”, geeft hij toe in Story. 

Om oorlogsverslaggever te worden moet je over skills beschikken die een Wetstraatjournalist of sportverslaggever niet heeft. En Gilles moet eerlijk zijn dat hij niet weet of hij het allemaal zou aankunnen. 

“Getuige zijn van kinderen in de goot, mensen met totale wanhoop op hun gelaat, massagraven of brutaal geweld. Kortom: alle barbaarsheid waartoe mensen in staat zijn. Ik ben heel empathisch en denk dat ik het moeilijk zou hebben om afstandelijk te blijven. Maar dat moet je kunnen, anders ga je er als oorlogsreporter aan onderdoor.” 

Als je William Boeva een plezier wil doen, dan kan dat vooral door lekker eten en goede wijn. Voor een met zorg gemaakte hamburger of wijn met brood en boter mag je hem altijd wakker maken.

“Een gemiddelde fles wijn ten huize Boeva kost niet zo heel veel geld. Dat blijft bescheiden. Ik ben geen kenner, wijn is me pas twee jaar geleden beginnen te interesseren. Vergeet niet dat ik daarvoor vijftien jaar lang geen druppel alcohol heb aangeraakt, hè”, klinkt het in Humo.

De comedian wilde de controle niet meer verliezen nadat iemand op zijn 17de tijdens een feestje iets in zijn glas cola had gedaan. Het is uit pure angst dat hij geen alcohol meer wou drinken.

“Ik weet nog altijd niet of die mij moest hebben of per ongeluk het verkeerde glas heeft gespiket. Mijn cola smaakte plots heel bitter, maar ik had dorst en stelde me er niet al te veel vragen bij. Toen ik thuiskwam, wist ik amper nog waar ik was: ik ging op bed liggen maar dacht dat ik op de Mount Everest zat. Dat was zo'n overweldigende ervaring dat ik daarna zelfs geen alcohol meer kon rúíken. Ik heb ook tien jaar geen stoofvlees durven te eten, terwijl de alcohol daar uiteraard al lang uit gekookt is.”

Lisa del Bo heeft een nieuwe single klaar. De song heet ‘Adem’ en is een samenwerking met producer Jérémie Vrielynck. Met de song deelt de zangeres een persoonlijk levensverhaal.

Toen Lisa zestien was werd ze verliefd op Hans. Dat was een heel mooie periode, maar helaas draaide dat uit op een nachtmerrie.

“Ik was net negentien', vertelt Lisa. 'Hans, die een jaar ouder was, bracht me zoals altijd met de auto naar huis. Als een echte prinses werd ik om middernacht thuis afgezet. Maar op de terugweg verongelukte hij door aquaplaning. Natuurlijk stopte de wereld met draaien. Het rouwproces was niet min, want het ging ook gepaard met liefdesverdriet”, blikt Lisa terug in Primo.

Hans had volgens Lisa een zware auto, maar van een zware voet was geen sprake. Het was gewoon pure pech met de aquaplaning. Dan ben je een vogel voor de kat.

“Op die plek waar bij regenweer altijd een diepe plas water op de snelweg stond, knalde Hans tegen een dikke boom. En toen was het gebeurd, een tragisch slotakkoord in het verhaal van Hans' leven.”